yavuzburak
New member
İki kum tanesi
100 katlı gökdelenin temelinde iki küçük kum tanesi vardı. Konuştular.
- Üzerimde binlerce ton yük var. Bütün gökdeleni içindekilerle beraber benim üzerime yüklemişler. O kadar bunalıyorum ki, nefes alamıyorum. Sanki başka biri yokmuş gibi. Bir de şu yanımdaki kum taneleri başlarını eğip dizlerini bükmüyorlar mı? Daha fazla yük biniyor üstüme…
Bu sıkıntıyı hak edecek ne yaptım?
Diğer kum tanesi bunları sessizce dinler ve;
- Ben seni bu yükten kurtarabilirim ister misin, der.
- Nasıl yani? Nasıl olacak bu? Ayrıca bunu niye yapacaksın?
- Sen bana her gün yardım ediyorsun, ben de sana edeceğim. Hani sen hergün; “Üzerimde binlerce ton yük var. Bütün gökdeleni içindekilerle beraber bana yüklemişler. O kadar bunalıyorum ki, nefes bile alamıyorum.” diyorsun ya; işte ben de ne kadar şanslı bir kum tanesiyim ki, yüzbinlerce tonluk gökdeleni benim sırtıma yüklemişler ve içindekilerle beraber bu ONURLU görevi taşıyorum. Ne kadar şükredersem azdır, diyorum… Diğer kum alayla karışık gülerek;
- Peki bu kadar onurlu bir görevi yapıyorsun da, sana madalya mı takıyorlar. Ayrıca burada milyonlarca kum tanesi var. Senin farkın ne?
- Benim farkım; FARKINDAYIM… Ayrıca aman yavaş ol, kimse duymasın bunları. Çünkü, her yiğidin gönlünde bir aslan yatar. Benim gibi milyonlarca kum tanesi, bu şekilde düşünüyor… Eğer biri çıkıp “Gökdeleni ben taşıyorum” derse herkesin hayalleri yıkılır. Hayallerin yıkılmasıyla tam bir felaket olur. O zaman başlar öne eğilir, dizler bükülür… Senin yanındaki arkadaşların yaptığını biliyorsun. Bereket hayalleri olanlar var. Var da gökdelen, içindekilerle birlikte hâlâ ayakta… Hem bana madalya verseler ne olur? Belki sırtımdaki yükü kaldırıp beni gökdelenin tepesine koyarlar. Bir elim yağda öteki balda rahatıma bakarım. Düşünüyor musun o zaman; BU ŞEREFLİ GÖREVİ YAPAMAMIŞ OLURUM. Bu sence büyük bir CEZA değil mi? Ayrıca orada, şiddetli rüzgarlar ve yağmurlar varmış… Benim aldığım karşılık BURADA OLMAKTIR.
100 katlı gökdelenin temelinde iki küçük kum tanesi vardı. Konuştular.
- Üzerimde binlerce ton yük var. Bütün gökdeleni içindekilerle beraber benim üzerime yüklemişler. O kadar bunalıyorum ki, nefes alamıyorum. Sanki başka biri yokmuş gibi. Bir de şu yanımdaki kum taneleri başlarını eğip dizlerini bükmüyorlar mı? Daha fazla yük biniyor üstüme…
Bu sıkıntıyı hak edecek ne yaptım?
Diğer kum tanesi bunları sessizce dinler ve;
- Ben seni bu yükten kurtarabilirim ister misin, der.
- Nasıl yani? Nasıl olacak bu? Ayrıca bunu niye yapacaksın?
- Sen bana her gün yardım ediyorsun, ben de sana edeceğim. Hani sen hergün; “Üzerimde binlerce ton yük var. Bütün gökdeleni içindekilerle beraber bana yüklemişler. O kadar bunalıyorum ki, nefes bile alamıyorum.” diyorsun ya; işte ben de ne kadar şanslı bir kum tanesiyim ki, yüzbinlerce tonluk gökdeleni benim sırtıma yüklemişler ve içindekilerle beraber bu ONURLU görevi taşıyorum. Ne kadar şükredersem azdır, diyorum… Diğer kum alayla karışık gülerek;
- Peki bu kadar onurlu bir görevi yapıyorsun da, sana madalya mı takıyorlar. Ayrıca burada milyonlarca kum tanesi var. Senin farkın ne?
- Benim farkım; FARKINDAYIM… Ayrıca aman yavaş ol, kimse duymasın bunları. Çünkü, her yiğidin gönlünde bir aslan yatar. Benim gibi milyonlarca kum tanesi, bu şekilde düşünüyor… Eğer biri çıkıp “Gökdeleni ben taşıyorum” derse herkesin hayalleri yıkılır. Hayallerin yıkılmasıyla tam bir felaket olur. O zaman başlar öne eğilir, dizler bükülür… Senin yanındaki arkadaşların yaptığını biliyorsun. Bereket hayalleri olanlar var. Var da gökdelen, içindekilerle birlikte hâlâ ayakta… Hem bana madalya verseler ne olur? Belki sırtımdaki yükü kaldırıp beni gökdelenin tepesine koyarlar. Bir elim yağda öteki balda rahatıma bakarım. Düşünüyor musun o zaman; BU ŞEREFLİ GÖREVİ YAPAMAMIŞ OLURUM. Bu sence büyük bir CEZA değil mi? Ayrıca orada, şiddetli rüzgarlar ve yağmurlar varmış… Benim aldığım karşılık BURADA OLMAKTIR.