Hicran Þairi
New member
- Katılım
- 9 Nis 2005
- Mesajlar
- 24
- Tepkime puanı
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 44
Hicran Yarası
Yalan değil seni sevdi gönlüm.
Bir aşk ki bitmek bilmiyor, ela gözlüm.
Bir özlem ki sonu yok, gördüm.
Yıllardır nasıl sensiz yaşadım, meğer kördüm.
Bağ ağrısı değil ki bu, aspirin al geçsin.
Diş sızısı değil ki bu, sök kökünden gitsin.
Açlık değil ki bu, yemek yiyip doyasın.
Geçici bir şey değil ki bu teselli olasın.
Bir aşk acısı ki; gurbetten beter.
Bir iman ki; beni ölmekten men eder.
Bir yaratıcı var ki; beni aşkla imtihan eder.
Şükürler olsun ona ki; bana cenneti müjdeler.
Ben ki olmuşum resmen divâne.
Bu mısralar değildir bir kinâye.
Bir yâr ki kalbi taş, gözleri pâre.
Onun bende gönlü yok, bense âşık oldum o yâre.
Adıdır Elif, kalbi ise bir demir.
Aşk dediğin nedir ki, bir günah-ı kebir.
Bana sabır ver ya El-Mütekebbir.
Sen ki azametinle her şeye muktedir.
Hiç sevmiyor beni, çokta sinirli.
Hele bir gözleri var ki, kemli.
Ben ise seviyorum o denli.
Bir alnı var ki, menekşe tenli.
Hâlbuki sevmiştim ben nedensiz.
O ise sevmedi sebepsiz.
Yoksa çok mu çirkinim.
Acaba o kadar mı tiksindiriciyim.
Ne yaparsın takdir-i ilahi.
Ama üzülmemekte elde değil, billahi.
Ben sevsem de deli gibi.
O yüzüme dahi bakmıyor, sanki çok çirkinmişim gibi.
Artık engel olamıyorum gözyaşlarıma.
Bırakamıyorum hayatı akışına.
Öyle derbeder bir haldeyim ki
Bütün huriler benim olsa kalırım yine kaldığım yerde.
Şimdi olmuş saat gecenin ikisi.
Saatler de alındı ileri.
Hicran yarası bu ne yaparsın.
Ayrılık ise kader mecbur katlanırsın.
Yazıyorum bu şiiri şimdi.
Kim bilir bu senin için dua ettiğim kaçıncı ikindi.
Kalbim öylesine delindi ki
Herkül bile yetişemiyor imdadıma ki.
Meğer benim kaderimde varmış ıstırap.
Okudum hep kitap kitap.
Aradım hep eczane eczane ilaç.
Ama yok ki aşk yarasına yârdan başka bir ilaç.
Düşünüyorum da acaba layık mısın bana.
Ama hep yazıyorum bu şiirleri kana kana.
Neden olmaz dedin, çok mu önemli dört yaş büyük olman.
Hz. Hatice de on beş yaş büyük değil miydi Ondan?
O ki alemlerin râsulü, Allah’ın elçisi.
Her şeyi en iyi bilir kendisi.
Buyurmuş ki, kişi sevdiği ile beraberdir.
Yoksa ben sevmiyor muyum, acep bu ayrılık nedendir.
Eklemek istediğim son bir kelimE.
Neden hiç dinmez bu hicranlı gönüL.
Eriyorum her geçen gün, yaptım bir gaf ve dileniyorum bir dilenci gibİ.
Seviyorum hala onu ve diliyorum ondan bir aF.
Yalan değil seni sevdi gönlüm.
Bir aşk ki bitmek bilmiyor, ela gözlüm.
Bir özlem ki sonu yok, gördüm.
Yıllardır nasıl sensiz yaşadım, meğer kördüm.
Bağ ağrısı değil ki bu, aspirin al geçsin.
Diş sızısı değil ki bu, sök kökünden gitsin.
Açlık değil ki bu, yemek yiyip doyasın.
Geçici bir şey değil ki bu teselli olasın.
Bir aşk acısı ki; gurbetten beter.
Bir iman ki; beni ölmekten men eder.
Bir yaratıcı var ki; beni aşkla imtihan eder.
Şükürler olsun ona ki; bana cenneti müjdeler.
Ben ki olmuşum resmen divâne.
Bu mısralar değildir bir kinâye.
Bir yâr ki kalbi taş, gözleri pâre.
Onun bende gönlü yok, bense âşık oldum o yâre.
Adıdır Elif, kalbi ise bir demir.
Aşk dediğin nedir ki, bir günah-ı kebir.
Bana sabır ver ya El-Mütekebbir.
Sen ki azametinle her şeye muktedir.
Hiç sevmiyor beni, çokta sinirli.
Hele bir gözleri var ki, kemli.
Ben ise seviyorum o denli.
Bir alnı var ki, menekşe tenli.
Hâlbuki sevmiştim ben nedensiz.
O ise sevmedi sebepsiz.
Yoksa çok mu çirkinim.
Acaba o kadar mı tiksindiriciyim.
Ne yaparsın takdir-i ilahi.
Ama üzülmemekte elde değil, billahi.
Ben sevsem de deli gibi.
O yüzüme dahi bakmıyor, sanki çok çirkinmişim gibi.
Artık engel olamıyorum gözyaşlarıma.
Bırakamıyorum hayatı akışına.
Öyle derbeder bir haldeyim ki
Bütün huriler benim olsa kalırım yine kaldığım yerde.
Şimdi olmuş saat gecenin ikisi.
Saatler de alındı ileri.
Hicran yarası bu ne yaparsın.
Ayrılık ise kader mecbur katlanırsın.
Yazıyorum bu şiiri şimdi.
Kim bilir bu senin için dua ettiğim kaçıncı ikindi.
Kalbim öylesine delindi ki
Herkül bile yetişemiyor imdadıma ki.
Meğer benim kaderimde varmış ıstırap.
Okudum hep kitap kitap.
Aradım hep eczane eczane ilaç.
Ama yok ki aşk yarasına yârdan başka bir ilaç.
Düşünüyorum da acaba layık mısın bana.
Ama hep yazıyorum bu şiirleri kana kana.
Neden olmaz dedin, çok mu önemli dört yaş büyük olman.
Hz. Hatice de on beş yaş büyük değil miydi Ondan?
O ki alemlerin râsulü, Allah’ın elçisi.
Her şeyi en iyi bilir kendisi.
Buyurmuş ki, kişi sevdiği ile beraberdir.
Yoksa ben sevmiyor muyum, acep bu ayrılık nedendir.
Eklemek istediğim son bir kelimE.
Neden hiç dinmez bu hicranlı gönüL.
Eriyorum her geçen gün, yaptım bir gaf ve dileniyorum bir dilenci gibİ.
Seviyorum hala onu ve diliyorum ondan bir aF.