Her acı bir çukur açar gönlümüze..

Her acı bir çukur açar gönlümüze…
Acıların ağırlığınca büyük ve derindir kuyular!
Uçsuz bucaksız bir uçurumdur bazısı…
Gözyaşlarımız…
Bize sabrı öğreten damlalar…
O çukurları, o uçurumları damla damla doldururlar… Gönlümüze serilir engin denizler, okyanuslar…
Unutmamalı ki, her okyanus bir uçuruma dökülmüş!
Ve her uçurum bir dağa yaslanmış!
Her dağ boşluklarla dağ olduğunu ispatlamış!
Gözyaşlarımız dökülünce kuytu köşelerimize, bir damladan okyanuslar taşar.
Tebessüm yerleşince dudaklarımıza, bir tebessümden büyülü mutluluklar doğar.
Yani yüreğimizi yakan acılar bize yaslanacağımız dağlar armağan ediyor.
Bir teşekkürden fazlası lazım bence!

acılar bazen yüreğin kaldıramaz...boğazına düzümlenir..gözyaşların ortak olur acılarına...senin kalbinin acısını az da olsa o alır gözyaşın...yutamazsın yutkunamazsın...bi yandan kalbin bi yandan gözlerin...susturmaya calışırsın susmaz...ağladıkca ağlarsın bi yandan yavaş yavaş kalbinin ağrısı diner...-sen öyle sanırsın derindedir hala-gözyaşın dindirir..acılarına gözyaşın eşlik eder...