H
hüma-gül
Guest
Çocukluğum küçük emrahın
Acılı şarkılarını filmlerinde dinlemekle geçti
Papatyaların çok yapraklılarını toplardım
Senin beni sevebildiğini kanıtlamak için
O gün bu gündür hala içimde
Bir yanım çocuk kaldı..
Kağıttan uçaklar yaparak
Boeing 747'lere taş çıkartırdım
Astronot olurdum hep rüyalarımda
Ama bir türlü ulaşamazdım aya
Bir gün hayat olmadığını öğrendiğimde ayda
Vazgeçtim astronot olmaktan içim burkularak
Adam gibi meslekler seçmeliydim
Örneğin öğretmenlik gibi
Ve bu hayal ilk okulu bitirmeme yetti
Ama Hep Çocuk Kaldı bir yanım....
Yıllar geçti ve ben
Yüzümde tomurcuklanmaya başlayan
Kırmızı başlıklı sivilcelere inat
Büyüyordum gelecekten habersizce
Ortaokula başladığımda
Fen bilgisinin şifreli formüllerine
Bir türlü alışamayan aklım
Lise bölümündeki abilerimin,ablalarımın
Edebiyat defterlerine doğru
Kaçamaklar yapıyordu
Leyla ile Mecnun, Ferhat ile Şirin
Kerem ile Aslı ve daha bir çokları.....
Mecnun oldum bir süre
Zaman geçtikçe uğrunda çöllere düşecek
Leylalar olmadığını gördüm
Bir süre ferhat olmaya karar verdim
Ama uğruna dağı delecek Şirinler de yoktu
Daha doğrusu dağları delecek
Gücüm yoktu o zamanlar
Ama Hep Çocuk Kaldı Bir Yanım........
Bir kaç kötü alışkanlığı kar bilerek
Bitirmeyi başardığım ortaokul sonunda
Nihayet Liseye başlamıştım
Koltuk altında ders kitapları yerine
Saklamadan taşıdığım Çalıkuşu, Kızılcık Dalları
Ve Daha aşk, sevgi, edebiyat kokan bir çok kitapları
İnadına Fizik dersinin o soğuk geçen saatlerine inat
Arka sırada oturan Ali ile yer değiştirerek
Okumaya çalışırdım. Edisonun elektriğe
Suyun kaldırma kuvvetine, yerçekimine karşı
Aşkın değişik çekimlerini zamanlardım fiillerde
Ama Hep Çocuk Kaldı Bir Yanım........
Yaz taillerinde çam kokani deniz kokan
Kısacası insan kokan
Çam pürçüklü yollarında çocukluğumu tükettiğim
Ve Yıllar sonra aşık olacağım köye giderdim
Daha burunlarını silmeyi bilmeyen çocuklar
Çeviriverirlerdi etrafımı bağrışarak
Ben adamlık taslardım güya
Her ne kadar okey oynamasını bilmesemde
Saatlerce dumanlar içinde boğulma ihtimalini
Göze alarak kahvede otururdum.
Ama içimde hep koşup top, çelik çomak, oynamak vardı
Yani Hep Çocuk Kalmıştı Bir Yanım
İlkokulda iken rüyalarımı süsleyen
Öğretmenlik hayali, lise biterken beni
Artık ilgilendirmiyordu
Galiba aşık olmuştum, yani bir bakıma büyümüştüm
Eskiden köye gitmek zor gelirken
Şimdi şehre dönmek zor geliyordu
Ve bir sonbahardı bağladım umutlarımı
Bir başkasına vermemecesine
Ama Hep Çocuk Kaldı Bir Yanım
Üniversite benim için artık uzaktaydı
Yani sağ-sol kavgaları yani terör olayları
Yani öğrenci hakları
Çatışmalar, atışmalar, günibirlik kavgalar
Üniversite hayatını uzaklaştırmıştı benden
Çünkü Hep Çocuk Kaldı Bir Yanım
Lisenin bitmesiyle ayrılıklar da başlamıştı
Hocalarım yoktu, arkadaşlarım yoktu
Matematik, Fizik Kimya Psikoloji yoktu
Ama Edebiyat hep vardı benim için
Çünkü edebiyat şiirden çok nesirden çok
Edepli olma sanatıydı yani medeni olma sanatı
Şimdi yalnızca hayat vardı kalan ömrümde
Belki öğretmenlerimle kavga edemiyeceğim
Belki arkadaşlarımın defterlerine
Gizlice aşk şiirleri yazamayacaktım
Çünkü hayat vardı önümde bütün heybetiyle
Belki okul tiyatrolarında rol alamayacaktım
Ama Hep Çocuk Kaldı Bir Yanım
ALINTI
Acılı şarkılarını filmlerinde dinlemekle geçti
Papatyaların çok yapraklılarını toplardım
Senin beni sevebildiğini kanıtlamak için
O gün bu gündür hala içimde
Bir yanım çocuk kaldı..
Kağıttan uçaklar yaparak
Boeing 747'lere taş çıkartırdım
Astronot olurdum hep rüyalarımda
Ama bir türlü ulaşamazdım aya
Bir gün hayat olmadığını öğrendiğimde ayda
Vazgeçtim astronot olmaktan içim burkularak
Adam gibi meslekler seçmeliydim
Örneğin öğretmenlik gibi
Ve bu hayal ilk okulu bitirmeme yetti
Ama Hep Çocuk Kaldı bir yanım....
Yıllar geçti ve ben
Yüzümde tomurcuklanmaya başlayan
Kırmızı başlıklı sivilcelere inat
Büyüyordum gelecekten habersizce
Ortaokula başladığımda
Fen bilgisinin şifreli formüllerine
Bir türlü alışamayan aklım
Lise bölümündeki abilerimin,ablalarımın
Edebiyat defterlerine doğru
Kaçamaklar yapıyordu
Leyla ile Mecnun, Ferhat ile Şirin
Kerem ile Aslı ve daha bir çokları.....
Mecnun oldum bir süre
Zaman geçtikçe uğrunda çöllere düşecek
Leylalar olmadığını gördüm
Bir süre ferhat olmaya karar verdim
Ama uğruna dağı delecek Şirinler de yoktu
Daha doğrusu dağları delecek
Gücüm yoktu o zamanlar
Ama Hep Çocuk Kaldı Bir Yanım........
Bir kaç kötü alışkanlığı kar bilerek
Bitirmeyi başardığım ortaokul sonunda
Nihayet Liseye başlamıştım
Koltuk altında ders kitapları yerine
Saklamadan taşıdığım Çalıkuşu, Kızılcık Dalları
Ve Daha aşk, sevgi, edebiyat kokan bir çok kitapları
İnadına Fizik dersinin o soğuk geçen saatlerine inat
Arka sırada oturan Ali ile yer değiştirerek
Okumaya çalışırdım. Edisonun elektriğe
Suyun kaldırma kuvvetine, yerçekimine karşı
Aşkın değişik çekimlerini zamanlardım fiillerde
Ama Hep Çocuk Kaldı Bir Yanım........
Yaz taillerinde çam kokani deniz kokan
Kısacası insan kokan
Çam pürçüklü yollarında çocukluğumu tükettiğim
Ve Yıllar sonra aşık olacağım köye giderdim
Daha burunlarını silmeyi bilmeyen çocuklar
Çeviriverirlerdi etrafımı bağrışarak
Ben adamlık taslardım güya
Her ne kadar okey oynamasını bilmesemde
Saatlerce dumanlar içinde boğulma ihtimalini
Göze alarak kahvede otururdum.
Ama içimde hep koşup top, çelik çomak, oynamak vardı
Yani Hep Çocuk Kalmıştı Bir Yanım
İlkokulda iken rüyalarımı süsleyen
Öğretmenlik hayali, lise biterken beni
Artık ilgilendirmiyordu
Galiba aşık olmuştum, yani bir bakıma büyümüştüm
Eskiden köye gitmek zor gelirken
Şimdi şehre dönmek zor geliyordu
Ve bir sonbahardı bağladım umutlarımı
Bir başkasına vermemecesine
Ama Hep Çocuk Kaldı Bir Yanım
Üniversite benim için artık uzaktaydı
Yani sağ-sol kavgaları yani terör olayları
Yani öğrenci hakları
Çatışmalar, atışmalar, günibirlik kavgalar
Üniversite hayatını uzaklaştırmıştı benden
Çünkü Hep Çocuk Kaldı Bir Yanım
Lisenin bitmesiyle ayrılıklar da başlamıştı
Hocalarım yoktu, arkadaşlarım yoktu
Matematik, Fizik Kimya Psikoloji yoktu
Ama Edebiyat hep vardı benim için
Çünkü edebiyat şiirden çok nesirden çok
Edepli olma sanatıydı yani medeni olma sanatı
Şimdi yalnızca hayat vardı kalan ömrümde
Belki öğretmenlerimle kavga edemiyeceğim
Belki arkadaşlarımın defterlerine
Gizlice aşk şiirleri yazamayacaktım
Çünkü hayat vardı önümde bütün heybetiyle
Belki okul tiyatrolarında rol alamayacaktım
Ama Hep Çocuk Kaldı Bir Yanım
ALINTI