HAZRETİ MUHAMMED (S.A.V)EFENDİMİZİN ALEMLERE RAHMET OLUŞU
Cenab-ı Hak her ne yarattı ise Peygamberimiz (sav)in hürmetine yarattı: “Sen olmasaydın alemleri yaratmazdım!”
Rahmet olarak gönderilen Allah Resulu (s.a.v)efendimiz son derece merhametliydi.
Gönlü şefkat ve acıma duygularıyla doluydu.Kalbi duygu ve sevgi yüklüydü.Bu yüzden zaman zaman gözleri buğulanır şakaklarından aşağı göz yaşları akardı.Özellikle ümmeti hakkında çok merhametliydi.Hak Teala onu öyle bir tabiatta yaratmıştı . Rabbimiz habibi sevgili peygamberimizden bahsederken şöyle buyurur.
Andolsun size kendinizden öyle bir peygamber gelmiştirki sizin sıkıntıya uğramanız ona çok ağır ve güç gelir.O size çok düşkün mü;minler hakkında pek şefkatli ve merhametlidir.
Hz Peygamber (s.a.v)efendimiz ümmetinin azap görmesi şöyle dursun, zahmet çekmesinden dahi üzüntü duyar. Ümmetinin sıkıntısı onunda sıkıntısı ümmetinin , sevinci onunda sevincidir
Hz. Peygamber (s.a.v)efendimiz bizzat rahmetin kendisiydi. Yüce Mevla onu alemlere rahmet olarak göndermiş ve.şöyle buyurmuştur.
‘’(Resulum!) Biz seni ancak alemlere rahmet olarak gönderdik
Resul-i Ekrem de (s.a.v) kendisinin rahmet olarak gönderildiğini şöyle ifade etmiştir.
‘’ Ben rahmet olarak gönderildim.’’ Yine ümmeti hakkındaki merhametini şöyle dile
getirmiştir
‘’Ümmetim karşısında benim durumum, ateşe düşüp yanmasınlar, diye elinde yelpaze ile canlıları ateşten uzaklaştıran kişinin haline benzer, eteklerinden tutup ümmetimi ateşten uzaklaştırıyorum.’’
Bütün peygamberlerin ümmetlerinden önce kendilerini düşünüp, ‘’Nefsi! Nefsi!’’ diyecekleri mahşer günü merhamet duygularıyla dolu olan Resülullah Efendimiz (s.a.v) kendinden önce ümmetini düşünüp , ‘’Ümmeti! Ümmeti!‘’ diyecektir.
Ebu Hureyre (r.a), onun merhamet ve şefkatinin enginliğini şu şekilde ifade eder:
‘’Biz bir gazada kafirlerin yok olması için Allah Resulü’nün (s.a.v) beddua etmesini istedik. O ise, Ben lanet etmek için değil rahmet olarak gönderildim. buyurdu.
Hz Cabir (r.a) anlatıyor sahabeler Allah resülüne (s.a.v) müracaat ederek .Ey Allahın Resülü Taiflilerin okları bizleri yaralayıp parçaladı .Onların helaki için Allaha bir bedduada bulunuverseniz deyince Allah Resulu (s.a.v)Allahım Taiflilere hidayet ver diye onların hidayeti için dua etti.
O rahmet peygamberiydi .Bu yüzden Uhud savaşında yanağı yarılıp dişi kırıldığında kendisinden beddua etmesi istenmiş o şu cevabı vermişti. Ben lanetçi olarak gönderilmedim.Ben ancak davetçi ve alemlere rahmet olarak gönderildim.
Yine resül-i Ekrem (s.a.v) efendimiz kureyşin amansız eziyetleri karşısında canına kasteden kavmi için Allahım kavmimi affet onları hidayetine sevket çünkü onlar bilmiyorlar diye hayır dua ediyordu
Kendisini taşa tutup kan revan içinde bırakan taifin düşük seviyeli insanlarına karşı Cebrail aleyhisselam ve dağlarla görevli melek tahammül edemeyip helak edilmeleri için kendisinden izin istemişlerdi O ise Allah için hilim ve sabır gösterdi . meleklere Bunlar böyle fakat ümit ederimki onların zürriyetinden la ilahe illallah diyecek ve Allaha kulluk edecek bir nesil gelecektir.diyerek helaklerine mani oldu. O, şüphesiz insanlığın en yücesi. İnsan olmak Allah’ı bilmekle mümkündür. Kim ki Allah’ı bildi, şüphesiz insanlığını Peygamberimiz (sav)e borçlu.
KAYNAK :EDEP YA HU (SEMERKAND
Cenab-ı Hak her ne yarattı ise Peygamberimiz (sav)in hürmetine yarattı: “Sen olmasaydın alemleri yaratmazdım!”
Rahmet olarak gönderilen Allah Resulu (s.a.v)efendimiz son derece merhametliydi.
Gönlü şefkat ve acıma duygularıyla doluydu.Kalbi duygu ve sevgi yüklüydü.Bu yüzden zaman zaman gözleri buğulanır şakaklarından aşağı göz yaşları akardı.Özellikle ümmeti hakkında çok merhametliydi.Hak Teala onu öyle bir tabiatta yaratmıştı . Rabbimiz habibi sevgili peygamberimizden bahsederken şöyle buyurur.
Andolsun size kendinizden öyle bir peygamber gelmiştirki sizin sıkıntıya uğramanız ona çok ağır ve güç gelir.O size çok düşkün mü;minler hakkında pek şefkatli ve merhametlidir.
Hz Peygamber (s.a.v)efendimiz ümmetinin azap görmesi şöyle dursun, zahmet çekmesinden dahi üzüntü duyar. Ümmetinin sıkıntısı onunda sıkıntısı ümmetinin , sevinci onunda sevincidir
Hz. Peygamber (s.a.v)efendimiz bizzat rahmetin kendisiydi. Yüce Mevla onu alemlere rahmet olarak göndermiş ve.şöyle buyurmuştur.
‘’(Resulum!) Biz seni ancak alemlere rahmet olarak gönderdik
Resul-i Ekrem de (s.a.v) kendisinin rahmet olarak gönderildiğini şöyle ifade etmiştir.
‘’ Ben rahmet olarak gönderildim.’’ Yine ümmeti hakkındaki merhametini şöyle dile
getirmiştir
‘’Ümmetim karşısında benim durumum, ateşe düşüp yanmasınlar, diye elinde yelpaze ile canlıları ateşten uzaklaştıran kişinin haline benzer, eteklerinden tutup ümmetimi ateşten uzaklaştırıyorum.’’
Bütün peygamberlerin ümmetlerinden önce kendilerini düşünüp, ‘’Nefsi! Nefsi!’’ diyecekleri mahşer günü merhamet duygularıyla dolu olan Resülullah Efendimiz (s.a.v) kendinden önce ümmetini düşünüp , ‘’Ümmeti! Ümmeti!‘’ diyecektir.
Ebu Hureyre (r.a), onun merhamet ve şefkatinin enginliğini şu şekilde ifade eder:
‘’Biz bir gazada kafirlerin yok olması için Allah Resulü’nün (s.a.v) beddua etmesini istedik. O ise, Ben lanet etmek için değil rahmet olarak gönderildim. buyurdu.
Hz Cabir (r.a) anlatıyor sahabeler Allah resülüne (s.a.v) müracaat ederek .Ey Allahın Resülü Taiflilerin okları bizleri yaralayıp parçaladı .Onların helaki için Allaha bir bedduada bulunuverseniz deyince Allah Resulu (s.a.v)Allahım Taiflilere hidayet ver diye onların hidayeti için dua etti.
O rahmet peygamberiydi .Bu yüzden Uhud savaşında yanağı yarılıp dişi kırıldığında kendisinden beddua etmesi istenmiş o şu cevabı vermişti. Ben lanetçi olarak gönderilmedim.Ben ancak davetçi ve alemlere rahmet olarak gönderildim.
Yine resül-i Ekrem (s.a.v) efendimiz kureyşin amansız eziyetleri karşısında canına kasteden kavmi için Allahım kavmimi affet onları hidayetine sevket çünkü onlar bilmiyorlar diye hayır dua ediyordu
Kendisini taşa tutup kan revan içinde bırakan taifin düşük seviyeli insanlarına karşı Cebrail aleyhisselam ve dağlarla görevli melek tahammül edemeyip helak edilmeleri için kendisinden izin istemişlerdi O ise Allah için hilim ve sabır gösterdi . meleklere Bunlar böyle fakat ümit ederimki onların zürriyetinden la ilahe illallah diyecek ve Allaha kulluk edecek bir nesil gelecektir.diyerek helaklerine mani oldu. O, şüphesiz insanlığın en yücesi. İnsan olmak Allah’ı bilmekle mümkündür. Kim ki Allah’ı bildi, şüphesiz insanlığını Peygamberimiz (sav)e borçlu.
KAYNAK :EDEP YA HU (SEMERKAND