Gençliğim

GENÇLİĞİM

Dalmışdım rengârenk hülyâlara bir dönemde,

Rûhumda dinleyerek sonsuzluk mûsikîsi;

Coşmuş ve haykırmıştım çelikten sadâ ile..

Bir sürü düşünce tüllenirken benliğimde;

Ama bilmem ki kaçının duyulmuştu sesi,

Hâlâ bir sır yumağı sanki o günkü çile.

Görürdü çocukluk devrimi idrâk edenler,

Hayâlin kollarında bugünü kucaklarken;

Doğrusu, o gün bir rüyâ sanıyordu bunu,

Kelebekler gibi ışığa doğru gidenler;

Henüz âlem uykudayken.. ve o kadar erken,

Göremezdik onlar ve ben bu rengârenk sonu.

Kutlu horoz ötüyordu bir ezan sesiyle,

Sadâ yankılanıp çarptı mezar taşlarına

Bir karanlıklar yumağı içindeyken eşyâ..

Hayat üflüyordu ilhâm kokan nefesiyle

Işık ordusundan nurlu arkadaşlarına

Artık diriliş solukluyordu bütün