Yedinci sözde “Evet insan aldanır, ben de öyle bir dessasa aldandım.” diyor. Bu dessas kimdir?
Bu tip sorulara verilecek cevaplar tahminden öteye geçmez. Kendisinin açıklamadığı bir şeyi bizim bilmemiz zaten mümkün değildir.
Bu noktada Üstadın Mecazi nefs-i emmareyle ilgili değerlendirmeleri okunursa, Üstadın dessasının da mecazî nefs-i emare cinsinden olabileceğini söyleyebiliriz.
Büyük zatlar manevî terakkilerinin her basamağını çıktıklarında bir alttaki makamlarını noksan bulur ve bir önceki hallerinden istiğfar ederler. Onların bu istiğfarları, bizim işlediğimiz bir günaha istiğfar etmemiz gibi değildir. Mesela, kalbi tamamen rızaya yönelmiş bir zat için, cennet istemek bir noksanlıktır.
Üstadın şefkat tokatlarında verdiği mesaja göre, iman hizmetinde fütura düşüp kendi manevi terakkisi için çalışmak bir noksanlıktır. Bu hal günah yahut haram olmayıp mubah bir arzudur, fakat iman hizmetinden mahrumiyetin büyük zararı düşünülürse bunu da şeytanın bir desisesi gibi değerlendirmek gerekir.
Ayrıca Üstat, muhataplarına ders vereceği zaman çoğu kez kendi nefsini nazara verir. Bu, çok tesirli bir tebliğ metodudur. Burada da aynı metot uygulanmıştır. Bizim için önemli olan, Üstadın sözünü ettiği dessasın kim olduğu değil, kendi dessaslarımıza karşı daima uyanık bulunmamızdır.
Bu tip sorulara verilecek cevaplar tahminden öteye geçmez. Kendisinin açıklamadığı bir şeyi bizim bilmemiz zaten mümkün değildir.
Bu noktada Üstadın Mecazi nefs-i emmareyle ilgili değerlendirmeleri okunursa, Üstadın dessasının da mecazî nefs-i emare cinsinden olabileceğini söyleyebiliriz.
Büyük zatlar manevî terakkilerinin her basamağını çıktıklarında bir alttaki makamlarını noksan bulur ve bir önceki hallerinden istiğfar ederler. Onların bu istiğfarları, bizim işlediğimiz bir günaha istiğfar etmemiz gibi değildir. Mesela, kalbi tamamen rızaya yönelmiş bir zat için, cennet istemek bir noksanlıktır.
Üstadın şefkat tokatlarında verdiği mesaja göre, iman hizmetinde fütura düşüp kendi manevi terakkisi için çalışmak bir noksanlıktır. Bu hal günah yahut haram olmayıp mubah bir arzudur, fakat iman hizmetinden mahrumiyetin büyük zararı düşünülürse bunu da şeytanın bir desisesi gibi değerlendirmek gerekir.
Ayrıca Üstat, muhataplarına ders vereceği zaman çoğu kez kendi nefsini nazara verir. Bu, çok tesirli bir tebliğ metodudur. Burada da aynı metot uygulanmıştır. Bizim için önemli olan, Üstadın sözünü ettiği dessasın kim olduğu değil, kendi dessaslarımıza karşı daima uyanık bulunmamızdır.