Alim bir kişi ile ilimden nasibini almamış bir kişi birlikte yürüyorlardı. Yolları bir viraneye düştü. Orada birkaç köpek birbirleriyle sarmaş dolaş yatıyorlardı. Bilgin onları adama göstererek “Bak nasıl da birbirlerine sarılmış yatıyorlar. Aralarında ne güzel bir dostluk var. Eğer bunların arasında ki dostluğun derecesini öğrenmek istiyorsan, menfaatlerine dokunacak bir şey yap. Yani ortalarına bir kemik at ya da ciğer at. Bakalım birbirlerine karşı durum nasıl olacak. Birbirlerine hırlayıp saldıracaklar mı?” dedi. Adam heybesinden bir et parçasını köpeklerin ortasına atar. O anda köpekler birbirleriyle olesiye bir kavgaya tutuştular. Alim adam, yanındakine dönerek şunları söyler: “İşte insanların çoğunun dostluğu böyledir. Ortaya menfaat çıkınca aralarındaki dostluk kaybolur, namus şeref havaya uçar. Tuz, ekmek hakkı bir taraf bırakılır. Gerçek dost bulmak işte bunun içindir ki çok zordur. Herkes dost olarak kabul olunmaz.”