Diyalog düsmanlarinin psikoljik yapilari!

abi ben bunları yan yana görünce psikolejim bozuluyor elbette

abi ben bunları yan yana görünce psikolejim bozuluyor elbette

Cenâb-ı Hakk Âyet-i kerime’sinde şöyle buyuruyor:
“Ey iman edenler! Yahudi ve hıristiyanları dost edinmeyin. Onlar birbirlerinin dostudurlar.
SİZDEN KİM ONLARI DOST EDİNİRSE, O ONLARDANDIR.
Şüphesiz ki Allah zâlimler gürûhunu hidayete erdirmez.” (Mâide: 51)

Bu yorumu yapanların inandığı kitapta bu ayet-i celile ne anlama geliyor acaba ?



....

Allah razı olsun dağdeviren kardeşim ölçü işte bu
"siz onların dinine girmedikçe ne hırıstiyanlar nede yahudiler senden asla hoşnut olmazlar"buyuruyor cenabı hak.

"Müminler kardeştirler."(Hucurat: 10)

"Müminler kardeştirler."(Hucurat: 10)

..

..

üce Rabbimiz kainatta yarattığı bütün insanların, Allah`a teslim olmasını ister. Allah’a teslim olmayı dileyen bir sancağın altında toplanmalarını ister.Bu sancak bütün dünyayı aydınlatacak olan bir meşale olacaktır. Bu meşaleden çıkacak olan ışık Allah’a teslim olma ışığı, bütün cihanda teslimiyeti gerçekleştirmek üzere, birliği sağlamak üzere bir müşterek ışık olacaktır.
Gelecek geçmişe dayalıdır. Bir gelecek hesabı yaptığımız zaman geçmişin bütün hatalarını gözden geçirmek mecburiyetindeyiz. İnsanların nefsleri ile olan davranışları neticesinde ulusları birbirine düşüren büyük harpler yaşanmıştır. Hep geçmişin bu güne ulaştırdığı bilgi demeti içerisinde geçmişe baktığımızda, milletleri birbirine düşüren cihan harpleri görürüz.
1.ve 2.cihan savaşlarında hakim olan unsur nefslerdi. Ayrılan fırkaların içinde her fırka diğerine düşmandı. Düşmanlığın tabii neticesi olarak cihan savaşları yaşanmıştır.Gelecek günlerde bir savaş daha yaşanacak. Üçüncü cihan savaşı. Üçüncü cihan savaşı arkasında birlik ve beraberliği doğuracak olan cihan savaşlarının sonuncusu olacaktır. Geleceğin atom bombası kullanılacak olan son savaşı kapılarını bir dünya sûlh’una açacak. Bu savaş haçlı seferleri gibi dinlerin birbirine düşman olduğu bir savaş olmayacak. Bu savaş dînlerin birleştiği, bir bütün teşkil ettiği ve dînin içinde olanlarla dışında olanların birbiriyle savaşı olacak.
İnsanlık bu güne kadar yaptığı yanlışlıkları bir daha yapmamak üzere, bir yeni beraberliğe doğru yürüyor. Bu beraberlik dînlerin bir olmasıyla sonuçlanacaktır.
Bu gün artık dünya dînlerinin birleştirilmesi zamanı gelmiştir. İnsanlar bu sûlh ve sükûnun, birleşmenin arayışı içindedir. Başka dînden olanların mesela Musevilerin, mesela Hristiyanların bu birleşme fikrine muhalif bir görüşleri yoktur. Hepsi bütün insanların tek dîn altında birleşmesinin çok güzel olacağını düşünüyorlar.Kendi kitaplarındaki teslime mütealik âyetleri gördüğümüz zaman konunun Allahû Teâlâ tarafından dizayn edildiğini, bir tek dînin var olduğunu ve bu dînin Allah’a teslim olma dîni olduğunu müşterek olarak hepsi idrak etmeye başlamışlardır. Bütün dinlerîn müşterek olduğu ve bütün dînlerde müşterek olan konu ruhumuzun, fizik vücudumuzun ve nefsimizin Allah’ın bize verdiği üç emanetinde Allah’a teslim olmasıdır. İşte insanları tek bayrak altında toplayacak olan ana fikir budur. Dünyayı ikiye ayıran son bir savaş. Allah’ın adamları ile şeytanın adamları son bir defa karşı karşıya gelecekler. Son zafer Allah’ın adamlarına aittir.
Bu gün dünya üzerinde Allah’a teslimin nasıl gerçekleştirileceği tamamen unutulmuş durumdadır. İnsanlık tarihi için çok önemli bir dönüm noktasını aşmış yeni bir devreye ulaşmış bulunuyoruz. Dünyanın sonuna doğru ulaştığımız şu son devre dînlerin birleştirilme zamanıdır.
Dünya bu son devrenin içinde yaşamaya başladı. Bütün insanlar için tek bir Allah var. Dînler içinde yaşayan insanlar aslında vasıfları müşterek olan bir tek dîni yaşamak üzere dizayn edildiler. Bütün dînleri birbirine bağlayacak olan onların müşterek noktası Allah’a teslim olmaktır. Kainatı insanlar için yaratan, insanı da kendisi için yaratan Allah’ın indinde peygamberler en önemli mevkiyi işgal ederler. İlk peygamber olan Hz. Âdem’den son peygamber olan Peygamber efendimiz (S.A.V)’e kadar bir çok peygamber Kur’an-ı Kerim tabiri ile nebî, gelmiş geçmiştir.

Allahû Teâlâ Kur’an-ı Kerim’de nerede nebî kelimesini kullanmışsa orada bir peygamberden bahsetmektedir. Ve Peygamber efendimiz (S.A.V)inde hatemül enbiya olduğunu nebîlerin mührü olduğunu, nebîlerin hitam bulduğunu, hatemi olması sebebi ile hitam bulduğunu, sona erdiğini ifade ediyor. Dünyada bir çok dîn mensupları var. İslâm dîni, Hristiyanlık dîni, Budizm, Taoizm, Hindizm, Konfiçyusun dîni daha eski bir dîn olarak Musevilerin dîni.

..

..

Allahû Tealâ: “Sadece bir tek dîn vardır; Allah’a teslim olmak. Ruhunuzu, vechinizi, iradenizi Bana, Allah’a teslim etmekle mükellefsiniz. Bunun dışında hiç dîn olmadı.” diyor.
Takva sahibi olmak, mü’min olmak, Allah’a kul olmak, hikmet sahibi olmak. Hepsi sadece Peygamber Efendimiz (S.A.V) tarafından ortaya konulmuş olan olaylar değildir. Bütün peygamberler, kendi kavimlerine, bütün dünyaya, kâinata aynı şeyleri söylemişlerdir.
Zamanımızsa, kâinatın aydınlatılması devridir. Bu devirde, bütün kâinata açıklamalar ulaşmaktadır. Ve bütün kâinatta sadece bir tek dînin var olduğunu söylüyor Allahû Tealâ.
İşte o dînin tek dîn olduğunu anlayabilmek için, her peygambere, açıklama ile görevli kıldığı her kişiye Allahû Tealâ’nın hep aynı şeyleri söylediğini, aynı emirleri verdiğini görmekteyiz. Aynı kavramlar söz konusu…
Allahû Tealâ şöyle buyuruyor:
46/AHKÂF-12 : “Ve min kablihî kitabu Mûsâ imâmen ve rahmeh(rahmeten) ve hâzâ kitabun musaddikun lisânen arabiyyen li yunzirellezîne zalemû ve buşrâ lil muhsinîn(muhsinîne).”
O'ndan (Kur’ân’dan) evvel Hz. Musa’nın kitabı (Tevrat) imam (hidayete erdirici) ve rahmet idi. İşte bu kitap (kendinden önceki kitapları) tasdik eden, Arap lisanıyla (indirilmiş) zalimleri uyaran ve muhsinler için müjde olan bir kitaptır.
Nasıl Kur’ân-ı Kerim, âlemlere rahmet olarak indirilmişse, Allahû Tealâ Tevrat için de aynı olduğunu söylüyor. Onun da hidayet rehberi, onun da imam olduğunu, hidayete erdirici olduğunu söylüyor.
İki ayrı cepheden Kur’ân-ı Kerim’le Tevrat arasındaki ilişkiyi görüyoruz. Her ikisi de rehber, hidayet rehberi ve rahmet. Allah’ın rahmetine insanları muhatap kılıyor.
Ve Kur’ân-ı Kerim de, Tevrat da kendinden önceki kitapları tasdik eden kitaplardır.
Tevrat, Allahû Tealâ tarafından kendinden öncekileri, Hz. Musa’dan evvelki bütün peygamberlere Allah’ın verdiği kitapların hepsini tasdik eden bir kitap olarak indirilmiştir.
Zebur, diğer kitapları ve Tevrat’ı da tasdik eden bir kitap olarak indirilmiştir.
İncil, diğer kitapları, Tevrat’ı ve Zebur’u tasdik eden bir kitap olarak indirilmiştir.
Kur’ân-ı Kerim de, diğer kitapları, Tevrat’ı, Zebur’u, İncil’i tasdik eden bir kitap olarak gönderilmiştir.
Bütün kitapların birbirini tasdik ettikleri görülür. Hepsi aynı şeyleri muhtevi. Birbirinden farklı bir yapıları yok. Hepsi (daha sonra gelen bütün kitaplar) daha evvelkileri tasdik ediyor. Daha evvelki peygamberlerin peygamberliğini tasdik ediyor. Resûllerin resûllüğünü tasdik ediyor. İndirilen şeylerin de hep aynı olduğunu görüyoruz.
Allahû Tealâ insanları hidayete çağırıyor.
Allah’a kul olmaya çağırıyor.
Dalâletten kurtarmayı istiyor insanları.
Takva sahibi olmalarını istiyor.
Ve sadece, insanların cennet ve dünya mutluluğuna ulaşmasını istiyor.
Al-i İmran 48’de Allahû Tealâ diyor ki:
3/AL-İ İMRAN-48: “Ve yuallimuhul kitâbe vel hıkmete vet tevrâte vel incîl(incîle).”
“(Allah) ona Kitab’ı, hikmeti, Tevrat’ı ve İncil’i öğretecek.”
Allahû Tealâ'nın burada Peygamber Efendimiz (S.A.V)’e söylediğine bakın: Kitab indirmiş. Bu Kitab’da hikmet var. Hikmeti de indirmiş oluyor. Sadece bu Kitab’ın muhtevasını ve hikmeti değil Tevrat’ı ve İncil’i de öğretiyor. Çünkü Tevrat’takiler de, İncil’dekiler de, Kur’ân-ı Kerim’dekiler de birbirinin aynı.
Hepsi, O tek Allah’ın, her peygamberine onun yaşadığı devirde verdiği aynı bilgiler. Kitabî bilgilerde hiçbir değişiklik yok. Ama iblis, zaman içerisinde insanları Allah’ın yolundan saptırmayı ve bütün mukaddes kitapları insanlara unutturmayı başarmıştır. Kitapların bütününü mü? Hayır. Kitapların, insanları cennet saadetine ve dünya saadetine ulaştıracak olan özelliklerini unutturmuştur. İşte bunun neticesinde de museviler de, hristiyanlar da, İslâm âlemi de büyük kütleler itibariyle, (insanların %90’dan fazlası) ne yazık ki asılları unutmuşlardır.
Öyleyse Allahû Tealâ, Peygamber Efendimiz (S.A.V)’e, Kitab’ı, hikmeti, Tevrat’ı ve İncil’i de öğretiyor. Tıpkı Hz. İsa’ya Kitab’ı, hikmeti, Zebur’u ve Tevrat’ı da öğrettiği gibi. Tıpkı Hz. Davud’a gene ona verdiği Kitab’ı, hikmeti ve ondan evvel indirdiği Tevrat’ı ve ondan evvelki bütün kitapları öğrettiği gibi.
Bütün devirlerde hep aynı şeyler oluyor. Allahû Tealâ, daha evvelki kitapları mutlaka yeni kitabıyla tasdik ediyor.
Bunun manası şudur: Her peygamber; açıklamalarını yaptıktan sonra, insanları hidayete erdirdikten sonra devirler geçmeye başlıyor. Geçen devirler içerisinde o peygamberlere Hakk’ın indirdiği bütün hakikatleri, iblis adım adım insanlara öğrettiği ve onların başka insanlara öğrettiği yanlış öğretileriyle yok ediyor, şeklini değiştiriyor ve unutturuyor. Dikkat edin özellikle insanları cennet ve dünya saadetine ulaştıracak olan temel faktörleri yok ediyor iblis. İstediği şey, bütün insanları kendisiyle beraber cehenneme götürmek. Ve insanların dünya mutluluğunu yaşamalarına mani olmak.
İşte gelecek günlerde bütün insanlar öğrenecekler ki; Kur’ân-ı Kerim, İncil, Zebur, Tevrat, bütün peygamberlere indirilenler, hepsi birbirinin aynıdır. Aynı şeriati yüklenmişlerdir. İşte bu âyetler, aynı hususları tekrar tekrar sizlere açıklamak üzere Allahû Tealâ tarafından indirilmiştir.