Din Afyon mudur?

"Şato kiliseye dayanıyordu, kilise nass'a. Batı'nın düşünce tarihi akılla nakin mücadelesi tarihi. Nakil, imtiyazların kalesiydi. Üçüncü sınıf, bu asırlık kaleyi aklın dinamitiyle tahrip etmedikçe hürriyete kavuşamazdı. Hristiyanlık, eski toprak köleleri için karanlık bir mahpesti, maddecilik arz-ı mevut; din zilletti, dinsizlik haysiyet...
Burjuvazi iktidara geçer geçmez kiliseyle nikah tazeledi; kiliseyle, yani nass'la. İmtiyazlarını koruyacak bir hisardı nass. Şimdi, aklın bayrağını omuzlamak yeni bir içtimai sınıfa düşüyordu, en yoksul ve en kalabalık sınıfa.
Mekanist maddecilik, yükselen burjuvazinin kavga silahıydı; diyalektik maddecilik dördüncü sınıfın kavga silahı oldu. Birincinin görevi feodaliteyi yıkmaktı, ikincinin kapitalizmi. Din Avrupa için bir afyondur, bütün ideolojiler gibi. Avrupa'nın tarihi bir sınıf kavgası tarihidir. Osmanlı için şuurdur din, tesanüttür, sevgidir. Osmanlı toplumu insan haysiyetine ve inanç birliğine dayanır. Hegel belki haklı: tarih tezatlar içinde gelişir. Osmanlı'nın tezadı Avrupa'dır. Batı'da maddecilik batıl'ın hisarlarını yıkan bir dinamit, hür düşüncenin dinamiti; Osmanlı İmparatorluğu'nda maddecilik bir kendi kendini tahrip cinneti.
Avrupa, Osmanlı ülkesine papaz ihraç eder. Hristiyanlığa davet için mi? Ne münasebet. Tek emeli, Osmanlı'yı dinsizleştirmektir. Dinsizleştirmek, yani "etnik bir toz" haline getirmek.
Bir kelimeyle: dinsizlik Batı'nın yükselen sınıfları için ne kadar hayırlıysa, bizim için de o kadar meşumdur; onlar için ilerleyiş bizim için çözülüş ifade eder."

Bu Ülke(Cemil Meriç)

Belki bir yerde hristiyan burjuvazisi kendi gerçekleri ile yüzleşmekten korktuğu için kendi insanına "din afyondur" diye diye bu hale geldi. Oysa; özüne bakılacak olursa kendilerinin, kendi insanlarına uyguladığı ise tamamen kronik ve ironik masallardan ibaret bir din'dir. Her masalda olduğu gibi başlarına 3 elma yerine balyoz düşmesi ve uyanmaları da yakındır. İşte o zaman; yandı gülüm vatikan!

Din afyondur diyor Karl Marks...
Elbette muharref hristiyanlık ya da muharref yahudilik afyon olmaktan öteye gidemeyecekti...ve hatta manası dahi tahrif edilen her din...
Ali Şeriati "dine karşı din"in savaşından bahs eder...Kuran'da açık bir ifade var, sizin dininiz size, benim dinim bana...demekki batıl dinler afyon olmaya mahkum, batıl dinlerin peşinden gidenlerde uyuşturulmaya...