> Devlet adamina dua
>
> Maneviyat buyuklerinden Fudayl bin Iyaz soyle buyurmustur: "Eger kabul
>edilir bir duam olsa, hemen devlet reisi icin dua ederdim." Ona: "Nicin
>kendinden once devlet baskanini dusunuyorsun?" dediklerinde cevaben soyle
>dedi: "Kendime dua edersem, baskasina faydam dokunmaz. Sadece kendim icin
>iyilik istemis olurum. Ama devlet baskanina, bizi yonetenlere dua edersem,
>ulkem, onun adaletiyle ve imariyla kalkinir, bayindir hale gelir."
>
> Baska bir misal daha... Hanbeli mezhebinin kurucusu Ahmet bin Hanbel'e
>gunun birinde adamin biri gelip, oglunun kotu halinden, bozuk
>davranislarindan sIkayet eder. Ne yapmasi gerektigi hususunda Imam'dan akil
>sorar. Imam Ahmet bin Hanbel, musteki babaya hemen sorar : "Sen ogluna hic
>beddua ettin mi?" Adam : "Elbette der, bu kotu hallerini her gordugumde
>bastim bedduayi..." Ahmet bin Hanbel'in kaslari catilir. Oglundan sIkayet
>eden babaya; "Oglunu baskasi degil, sen bozmussun" der. "Bedduanla onun
>islah olma yollarini kapatmissin. Sana artik kimse yardim edemez."
>
> Gercekten de tarih boyunca milletimizin kulturunde devlet baskanlarina /
>yoneticilere hayirli olmalari icin dua esas olmustur. Beddua ve kahir
>okumalar, hicbir zaman hakli bile yapilsa fayda getirmemis, yonetimin daha
>fazla bozulmasina yol acmistir. Evet, devlet yonetiminde gordugumuz zulum
>ve haksizliklar sabrimizi bitirmemeli, bizi cileden cikarip beddua ve
>kahriye okumaya yol acmamalidir. Yoneticilerimizin daima hayirli olmalarina
>/ islahlarina dua etmeliyiz. Hata ve yanlislarini mesru yollardan, yapici
>bir dille, tahrik ve tahkir etmeden dile getirmeliyiz. Elbette zulmun
>karsisinda susmak, seyirci kalmak da uygun bir davranis degildir. Ama
>zalimlere beddua yerine, zulmun bertaraf edilmesi icin, yapici adimlar
>atmak; zulmu doguran sebepleri ortadan kaldirma yolunda gayretli olmak
>bizim milli ve dini kulturumuze daha uygun duser.
>
>
> Maneviyat buyuklerinden Fudayl bin Iyaz soyle buyurmustur: "Eger kabul
>edilir bir duam olsa, hemen devlet reisi icin dua ederdim." Ona: "Nicin
>kendinden once devlet baskanini dusunuyorsun?" dediklerinde cevaben soyle
>dedi: "Kendime dua edersem, baskasina faydam dokunmaz. Sadece kendim icin
>iyilik istemis olurum. Ama devlet baskanina, bizi yonetenlere dua edersem,
>ulkem, onun adaletiyle ve imariyla kalkinir, bayindir hale gelir."
>
> Baska bir misal daha... Hanbeli mezhebinin kurucusu Ahmet bin Hanbel'e
>gunun birinde adamin biri gelip, oglunun kotu halinden, bozuk
>davranislarindan sIkayet eder. Ne yapmasi gerektigi hususunda Imam'dan akil
>sorar. Imam Ahmet bin Hanbel, musteki babaya hemen sorar : "Sen ogluna hic
>beddua ettin mi?" Adam : "Elbette der, bu kotu hallerini her gordugumde
>bastim bedduayi..." Ahmet bin Hanbel'in kaslari catilir. Oglundan sIkayet
>eden babaya; "Oglunu baskasi degil, sen bozmussun" der. "Bedduanla onun
>islah olma yollarini kapatmissin. Sana artik kimse yardim edemez."
>
> Gercekten de tarih boyunca milletimizin kulturunde devlet baskanlarina /
>yoneticilere hayirli olmalari icin dua esas olmustur. Beddua ve kahir
>okumalar, hicbir zaman hakli bile yapilsa fayda getirmemis, yonetimin daha
>fazla bozulmasina yol acmistir. Evet, devlet yonetiminde gordugumuz zulum
>ve haksizliklar sabrimizi bitirmemeli, bizi cileden cikarip beddua ve
>kahriye okumaya yol acmamalidir. Yoneticilerimizin daima hayirli olmalarina
>/ islahlarina dua etmeliyiz. Hata ve yanlislarini mesru yollardan, yapici
>bir dille, tahrik ve tahkir etmeden dile getirmeliyiz. Elbette zulmun
>karsisinda susmak, seyirci kalmak da uygun bir davranis degildir. Ama
>zalimlere beddua yerine, zulmun bertaraf edilmesi icin, yapici adimlar
>atmak; zulmu doguran sebepleri ortadan kaldirma yolunda gayretli olmak
>bizim milli ve dini kulturumuze daha uygun duser.
>