A
ayþe
Guest
İngiliz'in, vakit vakit gemilerden ,siperden...
Yine bolca gülle , bomba savurduğu bir gündü.
Hızlı hızlı geçiyordum, tehlikeli bir yerden
Birden bire gözlerime büyük bir şey göründü.
Böyle büyük görünen şey küçücük bir insandı
Fakat bana çok dokundu, ayaklarım bağlandı.
Ateşlerin yaladığı bu düzlükten geçenler
güllelerin cehennemlik, yağmurdan kaçarken...
Yolun biraz kenarında , tek başına bir nefer,
Pervasızca bombalardan, ateşlerden, her şeyden...
Kendisine,süngüsünden bir mihrabcık kurmuştu,
Sonra onun karşısında namazına durmuştu
Ne havada ıslıkçalan ve düştüğü yerlere
Kızgın çelik dahmelerle ölüm saçan gülleler...
Ne semada ifrit gibi ,vizıldayan tayyare...
Ne dünyalık bir düşünce ,ne bir korku ,ne keder
Onun demir yüreğini oynatmaktan acizdi
Sanki toplar, şarapneller tehlikesiz...sessizdi!
Potinleri yanındaydı... Onun büyük saygısı ,
kunduralı ibadeti görmüyordu müvafık.
Böyle bir yüreğin bütün işi, kaygısı,
Elbet Hakk'ın rızasına olmalıydı mütabık
Kuru toprak üzerinde, kundurasız kılınan
Bu namazın,pek uygun bir kubbesiydi asuman!
Bir çam ,ona gölgesinde yapmış idi seccade..
Sanki tekbir alıyordu vakit vakit top sesi ...
Gözlerinin sade akı beyaz kalan yüzünde
Parlıyordu o sarsılmaz imanın gölgesi
Bir müsüman nasıl olur?Bu levhadan anladım,
Hürmetle-yavaş yavaş- sokuldum on beş adım
Başımdaki kabalığın gölgesine gömülen
Süzük ,dikmişti o süngüden mihraba
Hakk'ın büyük divanında ,eli bağlı dururken
Artık o ,can kaygısını almıyordu hesaba
Allah Allah, bu ne yüksek bir imandır ya Rabbi
Bir müslüman ne büyük bir kahramandır, ya Rabbi!
Kahramandır,çünkü toplar etrafında patlarken
Zerre kadar titremedi, namazını bozmadı.
Dört yanına ateş saçan türlü türlü afetten
Sanki onu koruyordu bir meleğin kanadı.
Onun ,böyle tevekkülü bana pek çok dokundu
Yüreğimi bir şey ezdi...iki gözüm sulandı
Ey medeni ingilizler! daha varsa getirin
insanları,göme göme öldürecek şeyleri..
Getirinde şu cenneti, cehenneme çevirin
Bakın onlar korkuturmu,bir müslüman neferi
Bunu, hala anlamıyor ne hamilton ne garey
Müslüman'ı korkutmaz Allah'tan başka şey
Böyle dalgın,düşünerek geçerken ben yanından
Sağa sola selam verdi,namazını bitirdi.
Sonra ,birz kımıldandı..ellerini -Yaradan
Ta gerisine dua için- gökyüzüne çevirdi.
Şimdi ,artık Allah 'ına döküyordu derdini
Gözlerini kapamıştı..unutmuştu kendini
Ta gerisine karşı boynu bükük duran bir nefer
Korku bilmez bir yiğitti..hürmetlerle eğildim!
Duasına,mutlak amin diyorlardı melekler
Kendimi pek fazla gördüm..usul usul çekildim
Ben giderken, kulağıma değdi onun sadası..
(Alahümme salli ala seyyidina) duası
Şimdi, hala nerede bir kabalaklı askeri,
Görse gözüm,hatırlarım o kahraman neferi!
Yine bolca gülle , bomba savurduğu bir gündü.
Hızlı hızlı geçiyordum, tehlikeli bir yerden
Birden bire gözlerime büyük bir şey göründü.
Böyle büyük görünen şey küçücük bir insandı
Fakat bana çok dokundu, ayaklarım bağlandı.
Ateşlerin yaladığı bu düzlükten geçenler
güllelerin cehennemlik, yağmurdan kaçarken...
Yolun biraz kenarında , tek başına bir nefer,
Pervasızca bombalardan, ateşlerden, her şeyden...
Kendisine,süngüsünden bir mihrabcık kurmuştu,
Sonra onun karşısında namazına durmuştu
Ne havada ıslıkçalan ve düştüğü yerlere
Kızgın çelik dahmelerle ölüm saçan gülleler...
Ne semada ifrit gibi ,vizıldayan tayyare...
Ne dünyalık bir düşünce ,ne bir korku ,ne keder
Onun demir yüreğini oynatmaktan acizdi
Sanki toplar, şarapneller tehlikesiz...sessizdi!
Potinleri yanındaydı... Onun büyük saygısı ,
kunduralı ibadeti görmüyordu müvafık.
Böyle bir yüreğin bütün işi, kaygısı,
Elbet Hakk'ın rızasına olmalıydı mütabık
Kuru toprak üzerinde, kundurasız kılınan
Bu namazın,pek uygun bir kubbesiydi asuman!
Bir çam ,ona gölgesinde yapmış idi seccade..
Sanki tekbir alıyordu vakit vakit top sesi ...
Gözlerinin sade akı beyaz kalan yüzünde
Parlıyordu o sarsılmaz imanın gölgesi
Bir müsüman nasıl olur?Bu levhadan anladım,
Hürmetle-yavaş yavaş- sokuldum on beş adım
Başımdaki kabalığın gölgesine gömülen
Süzük ,dikmişti o süngüden mihraba
Hakk'ın büyük divanında ,eli bağlı dururken
Artık o ,can kaygısını almıyordu hesaba
Allah Allah, bu ne yüksek bir imandır ya Rabbi
Bir müslüman ne büyük bir kahramandır, ya Rabbi!
Kahramandır,çünkü toplar etrafında patlarken
Zerre kadar titremedi, namazını bozmadı.
Dört yanına ateş saçan türlü türlü afetten
Sanki onu koruyordu bir meleğin kanadı.
Onun ,böyle tevekkülü bana pek çok dokundu
Yüreğimi bir şey ezdi...iki gözüm sulandı
Ey medeni ingilizler! daha varsa getirin
insanları,göme göme öldürecek şeyleri..
Getirinde şu cenneti, cehenneme çevirin
Bakın onlar korkuturmu,bir müslüman neferi
Bunu, hala anlamıyor ne hamilton ne garey
Müslüman'ı korkutmaz Allah'tan başka şey
Böyle dalgın,düşünerek geçerken ben yanından
Sağa sola selam verdi,namazını bitirdi.
Sonra ,birz kımıldandı..ellerini -Yaradan
Ta gerisine dua için- gökyüzüne çevirdi.
Şimdi ,artık Allah 'ına döküyordu derdini
Gözlerini kapamıştı..unutmuştu kendini
Ta gerisine karşı boynu bükük duran bir nefer
Korku bilmez bir yiğitti..hürmetlerle eğildim!
Duasına,mutlak amin diyorlardı melekler
Kendimi pek fazla gördüm..usul usul çekildim
Ben giderken, kulağıma değdi onun sadası..
(Alahümme salli ala seyyidina) duası
Şimdi, hala nerede bir kabalaklı askeri,
Görse gözüm,hatırlarım o kahraman neferi!