57-Al-i imran, İman edip salih amel işleyenlere gelince, Allah onların mükâfaatlarını tam olarak verecektir. Allah, zalimleri sevmez.
îsaya iman edip, Allahın farz kıldığı amelleri işleyenlerin mükâfaatlannı, Allah eksiksiz olarak verecektir. Allah,zalim kimseleri asla sevmez. O halde ya*rattıklarının mükâfaatlannı eksilterek hiç onlara zulmeder mi?
Şiir
Yemek yeriz, doyarız ,zorlarsaz obazita oluruz.
Eşinle ilişkide, tatmin oluruz, fazlasında sapık oluruz.
Dünyayı gezeriz ,yoruluruz sonrada hayattan bıkarız.
Ahirette doymak, tatmin olmak, yorulmak yok, sonsuz zevk, sefa var, var imkanlarımız.
Dünya zevklerini hep yaptığımızda, kendimizi bir boşlukta, bir anlamsızlıkta, hissederiz!
Neden! çünkü insanız, hayvan değiliz, hayvan doyar, düşünmez, biz düşünürüz.
Düşünmek! neyi düşünmek! buraya niye geldiğimizi hatırlamak! gereğini içindir yapmamız.
Değilse, düşünmemek, maklukattan farkımız kalmaz, hayvan doyar yatar, biz fazlasını nasıl elde ederiz diye hesap yaparız.
Fazlasına ulaşıncaya kadarda, sabırsızlığımızdan içim, içimizi yer uyuşturucu matdelere sarılırız.
Bu bilgiler insanın kısaca ruh halleri anatomisidir, anlayan huzura gark olur, anlamayan hem dünyada ,hem ahiret belasını bulur.
Ben dahi şimdilik, huzura varamadım, neden! geç yaşta uyandı gönül, ama zararın neresinden dönersen kerdir!!!
Mevlana ne diyor, ölüm günüm, düğün günüm, bir gelini nasıl uğularsanız, benide öyle gönderin, bu sizden son diyor dileğimdir.
îsaya iman edip, Allahın farz kıldığı amelleri işleyenlerin mükâfaatlannı, Allah eksiksiz olarak verecektir. Allah,zalim kimseleri asla sevmez. O halde ya*rattıklarının mükâfaatlannı eksilterek hiç onlara zulmeder mi?
Şiir
Yemek yeriz, doyarız ,zorlarsaz obazita oluruz.
Eşinle ilişkide, tatmin oluruz, fazlasında sapık oluruz.
Dünyayı gezeriz ,yoruluruz sonrada hayattan bıkarız.
Ahirette doymak, tatmin olmak, yorulmak yok, sonsuz zevk, sefa var, var imkanlarımız.
Dünya zevklerini hep yaptığımızda, kendimizi bir boşlukta, bir anlamsızlıkta, hissederiz!
Neden! çünkü insanız, hayvan değiliz, hayvan doyar, düşünmez, biz düşünürüz.
Düşünmek! neyi düşünmek! buraya niye geldiğimizi hatırlamak! gereğini içindir yapmamız.
Değilse, düşünmemek, maklukattan farkımız kalmaz, hayvan doyar yatar, biz fazlasını nasıl elde ederiz diye hesap yaparız.
Fazlasına ulaşıncaya kadarda, sabırsızlığımızdan içim, içimizi yer uyuşturucu matdelere sarılırız.
Bu bilgiler insanın kısaca ruh halleri anatomisidir, anlayan huzura gark olur, anlamayan hem dünyada ,hem ahiret belasını bulur.
Ben dahi şimdilik, huzura varamadım, neden! geç yaşta uyandı gönül, ama zararın neresinden dönersen kerdir!!!
Mevlana ne diyor, ölüm günüm, düğün günüm, bir gelini nasıl uğularsanız, benide öyle gönderin, bu sizden son diyor dileğimdir.