Bir BeBeGiN YaRım KaLan MeKTUBU
BİRDE KESİN SONUNA KADAR OKUYUN ETKİLEYYİCCİİİ!!!
5 Ekim:
Bugun var edildim. Buradayim. Varim. Muthis bir duygu bu. Var
oldugumu henuz annem ve babam bilmiyor.
Bir elma cekirdeginden bile kucugum. Ama ne de olsa, ben benim. Varim ya!
Bu bana yetiyor. Henuz bedenim belli belirsiz, yuzum yok ama, varligimi ve
benligimi hissedebiliyorum. Bir kiz olacagim ve baharda cicekleri
sevecegim.
19 Ekim:
Biraz buyudum. Kimildamam mumkun degil. Annem henuz farkinda
degil ama onun kaniyla besleniyorum. Kalbini dolasip gelen simsicak kan
bana geliyor. Beni sevecek bir kalbin kipirtilarini simdiden hissediyorum.
Annem beni cok sevecek. Annem icin guzel bir surpriz olacagim.
23 Ekim:
Hic goremedigim bir el agzimi bicimlendirmeye basladi.
Dudaklarimda onun dokunusunu hissediyorum. Bu "el"in dokundugu yerler
dudagim damagim oluyor. Dusunun bir yil sonra bu elin dokundugu yerde
tebessumler acacak, gulecegim. Dudagimdan ve dilimden sozler dokulecek.
Herhalde once "Anne!" diyecegim. Anne duyuyor musun beni? Seninle
konusacagim. Sana gulecegim. Kimilerine gore daha var degilmisim
Nasil olur? Varim ve gulucukler sunacak dudaklarim da olmak uzere ya
Hem sonra bir ekmek kirintisi ne kadar kucuk olursa olsun yine ekmektir. Oyle
degil mi annecigim? Ah bir konusabilsem!
27 Ekim:
Bugun pek mutluyum. Icimde tatli bir kipirti basladi. Artik bir
kalbim var. Kalbim atmaya basladi. Hayatim boyunca boyle atip duracak.
Sevgilerle dolduracagim kalbimi. Tipki anneminki gibi... Annem bedeninde
iki kalbin birden atmaya basladigini bilseydi ne kadar sevinirdi! Duyuyor
musun anne?
2 Kasim:
Her gun biraz daha buyuyorum. Kollarim ve bacaklarim da
bicimlenmeye basladi. Hele bir buyusun kollarim bak nasil kucaklayacagim
seni annecigim. Su ayaklarim da tamamlansin da, beraber cicekli bahcemizde
yururuz. Belki birlikte okula gideriz.
12 Kasim:
Ah evet Bunlar, bunlar ne kadar sevimli ve kucuk seyler. Aman
Allah’im parmaklarim da cikmaya basladi. Bunlarla cicek toplayacagim,
annemin elini tutacagim, kalem tutacagim. Belki de guzel bir siir
yazacagim. Annecigim, orada misin? Ellerimi ellerinin arasina koymak icin
sabirsizlaniyorum.
20 Kasim:
Oh, nihayet.. Annem doktora gitti. Burada oldugumu ogrendi..
Yasasin! Doktor teyze ozel bir cihazla gordu beni. Ultrason diyorlarmis.
Resmimi bile cekti. Sevinmiyor musun annecigim? Seneye kalmaz kollarinin
arasinda olacagim
25 Kasim:
Artik babam da burada oldugumu biliyor. Fakat henuz kiz
oldugumun farkinda degiller. Onlara surpriz yapacagim..
10 Aralik:
Bugun yuzum tamamlandi. Artik iki guzel gozum, bir kucuk
burnum, dudaklarim ve yanagim var Anneme benziyorum galiba
13 Aralik:
Artik cevreme bakabiliyorum. Etrafim cok karanlik ama olsun.
Yine de mutluyum. Yasiyorum ve varim. Kisa bir sure sonra gun isigini
gorebilecegim, renkleri ve cicekleri taniyacagim. Ruyamda gordum. Dunyada
gokkusagi diye bir sey varmis.. Onu cok merak ediyorum.. Annecigim,
babacigim sizin yuzunuzu de gorecegim. Tanisacagiz . Mutlu olacagiz.
Gulusecegiz..
24 Aralik:
Kulaklarim daha iyi duyuyor artik. Annecigim, senin kalbinin
seslerini duyuyorum. Benim kalbimin atislarini da sen duyabiliyor musun?
Hatta sesini bile taniyabiliyorum. Sesin ne kadar tatli Hic duymadigim
bir sey bu Guzel ve saglikli bir kiz olacagim. Kollarinda uyuyacagim,
yuzune bakacagim, o tatli sesini dinleyecegim. Benim icin ninni de
soyleyecek misin annecigim? Sen de beni ozluyorsundur mutlaka Beni
koklayacaksin.. Cok seveceksin, degil mi?
28 Aralik:
Anne burada bir seyler oluyor. Doktor abla neden mutsuz bakiyor
boyle... Sen aci cekiyor gibisin. Kalp seslerin degisti... Sustun. Benimle
niye konusmuyorsun anne? Anne? Anne? Annecigim Yuzumde soguk bir sey
hissediyorum. Anne, yuzumu parcaliyorlar... Anne bir seyler yap Anne
Kolumu cekiyorlar anne Canim yaniyor anne... Anne Ayaklarimi parcaliyor
bu sey anne... Beni sana baglayan damari kopardilar anne
? Anne kalbimi
parcaliyorlar Annecigim Anne? Anne? An... Ah!
-Kurtajiniz tamamlandi hanimefendi. Gecmis olsun!
BİRDE KESİN SONUNA KADAR OKUYUN ETKİLEYYİCCİİİ!!!
5 Ekim:
Bugun var edildim. Buradayim. Varim. Muthis bir duygu bu. Var
oldugumu henuz annem ve babam bilmiyor.
Bir elma cekirdeginden bile kucugum. Ama ne de olsa, ben benim. Varim ya!
Bu bana yetiyor. Henuz bedenim belli belirsiz, yuzum yok ama, varligimi ve
benligimi hissedebiliyorum. Bir kiz olacagim ve baharda cicekleri
sevecegim.
19 Ekim:
Biraz buyudum. Kimildamam mumkun degil. Annem henuz farkinda
degil ama onun kaniyla besleniyorum. Kalbini dolasip gelen simsicak kan
bana geliyor. Beni sevecek bir kalbin kipirtilarini simdiden hissediyorum.
Annem beni cok sevecek. Annem icin guzel bir surpriz olacagim.
23 Ekim:
Hic goremedigim bir el agzimi bicimlendirmeye basladi.
Dudaklarimda onun dokunusunu hissediyorum. Bu "el"in dokundugu yerler
dudagim damagim oluyor. Dusunun bir yil sonra bu elin dokundugu yerde
tebessumler acacak, gulecegim. Dudagimdan ve dilimden sozler dokulecek.
Herhalde once "Anne!" diyecegim. Anne duyuyor musun beni? Seninle
konusacagim. Sana gulecegim. Kimilerine gore daha var degilmisim
Nasil olur? Varim ve gulucukler sunacak dudaklarim da olmak uzere ya
Hem sonra bir ekmek kirintisi ne kadar kucuk olursa olsun yine ekmektir. Oyle
degil mi annecigim? Ah bir konusabilsem!
27 Ekim:
Bugun pek mutluyum. Icimde tatli bir kipirti basladi. Artik bir
kalbim var. Kalbim atmaya basladi. Hayatim boyunca boyle atip duracak.
Sevgilerle dolduracagim kalbimi. Tipki anneminki gibi... Annem bedeninde
iki kalbin birden atmaya basladigini bilseydi ne kadar sevinirdi! Duyuyor
musun anne?
2 Kasim:
Her gun biraz daha buyuyorum. Kollarim ve bacaklarim da
bicimlenmeye basladi. Hele bir buyusun kollarim bak nasil kucaklayacagim
seni annecigim. Su ayaklarim da tamamlansin da, beraber cicekli bahcemizde
yururuz. Belki birlikte okula gideriz.
12 Kasim:
Ah evet Bunlar, bunlar ne kadar sevimli ve kucuk seyler. Aman
Allah’im parmaklarim da cikmaya basladi. Bunlarla cicek toplayacagim,
annemin elini tutacagim, kalem tutacagim. Belki de guzel bir siir
yazacagim. Annecigim, orada misin? Ellerimi ellerinin arasina koymak icin
sabirsizlaniyorum.
20 Kasim:
Oh, nihayet.. Annem doktora gitti. Burada oldugumu ogrendi..
Yasasin! Doktor teyze ozel bir cihazla gordu beni. Ultrason diyorlarmis.
Resmimi bile cekti. Sevinmiyor musun annecigim? Seneye kalmaz kollarinin
arasinda olacagim
25 Kasim:
Artik babam da burada oldugumu biliyor. Fakat henuz kiz
oldugumun farkinda degiller. Onlara surpriz yapacagim..
10 Aralik:
Bugun yuzum tamamlandi. Artik iki guzel gozum, bir kucuk
burnum, dudaklarim ve yanagim var Anneme benziyorum galiba
13 Aralik:
Artik cevreme bakabiliyorum. Etrafim cok karanlik ama olsun.
Yine de mutluyum. Yasiyorum ve varim. Kisa bir sure sonra gun isigini
gorebilecegim, renkleri ve cicekleri taniyacagim. Ruyamda gordum. Dunyada
gokkusagi diye bir sey varmis.. Onu cok merak ediyorum.. Annecigim,
babacigim sizin yuzunuzu de gorecegim. Tanisacagiz . Mutlu olacagiz.
Gulusecegiz..
24 Aralik:
Kulaklarim daha iyi duyuyor artik. Annecigim, senin kalbinin
seslerini duyuyorum. Benim kalbimin atislarini da sen duyabiliyor musun?
Hatta sesini bile taniyabiliyorum. Sesin ne kadar tatli Hic duymadigim
bir sey bu Guzel ve saglikli bir kiz olacagim. Kollarinda uyuyacagim,
yuzune bakacagim, o tatli sesini dinleyecegim. Benim icin ninni de
soyleyecek misin annecigim? Sen de beni ozluyorsundur mutlaka Beni
koklayacaksin.. Cok seveceksin, degil mi?
28 Aralik:
Anne burada bir seyler oluyor. Doktor abla neden mutsuz bakiyor
boyle... Sen aci cekiyor gibisin. Kalp seslerin degisti... Sustun. Benimle
niye konusmuyorsun anne? Anne? Anne? Annecigim Yuzumde soguk bir sey
hissediyorum. Anne, yuzumu parcaliyorlar... Anne bir seyler yap Anne
Kolumu cekiyorlar anne Canim yaniyor anne... Anne Ayaklarimi parcaliyor
bu sey anne... Beni sana baglayan damari kopardilar anne
? Anne kalbimi
parcaliyorlar Annecigim Anne? Anne? An... Ah!
-Kurtajiniz tamamlandi hanimefendi. Gecmis olsun!