SEVMEK NEDİR?
Bazı duygular vardır anlatılamaz , anlaşılır sadece. Sevenin sevdiğini bilmesi kadar ; Sevilende anlar sevildiğini. Sevgi her zaman belirli kelimelerle söylenmez. Çoğu defa bir bakış yeter de artar bile... Yeryüzünde hiçbir kuvvet insanoğlunu sevme hakkından alıkoyamaz. Sevmek çoğu zaman var olmaktır . Sonunda bizi yok olmaya götürse bile . Ben şimdi varım ve seni sevmek hakkımı kullanıyorum . Sen bile buna karşı koyamazsın . Sana gelinceye kadar sonu gelmez bir arayıştı sevgilerim . Bir zaman başkalarında aradım seni , başka yüzlerde , başka ellerde aradım . Aldandım , fakat birgün seni bulmak ümidini kaybetmedim . Nasıl olsa gelecektin birgün . Ve işte geldinde ! Bana tatmadığım üzünleri tattırmağa , bilmediğim kederleri öğretmeye geldin . Acıdan yana ne kalmışsa yaşamadığım hepsini bir bir sen yaşatacaksın bana . Birgün yaşamanın gereksizliğini de senden öğreneceğim . Bu selin akışını hiçbirşey durduramaz artık . Ummadığım ve ummadığın bir anda çıktın karşıma coşkun ırmaklar gibi , amanız seller gibi geldin , mutlaka yıkarak ve benden birçok şeyleri beraberinde sürükleyerek gideceksin.İşte o zaman yoklukların en dayanılmazı ile karşı karşıya kalacağım . Ergeç gideceksin ; beni anlayamadan , beni sevemeden gideceksin . Yalnız bir içkırıklığı kalacak senden , tesellisiz bir hüzün kalacak . Yıllardır aradığım sendin , ama sen gittikten sonra başkasını aramayacağım . Gelmeyecek bile olsan , ömrümün sonuna kadar arardım seni .Ama geldin bir kere; ister bilerek gelmiş ol , ister bilmeden ... Geldin ya ! Şimdi herşey güzel seninle . Yürümenin konuşmanın , nefes almanın bir başka anlamı var artık. Sen varsın ya her şey bambaşka gözlerimde... Herkesin içinde sabırlı bir tohum gibi kendi kozasında saklı duran bir aşk yatar, birgün bir güneş parlar, bir yağmur düşer ve tohumun çatlayıp çiçekler açtığını, ruhumuzun rengarenk bir ağaç gibi rüzgarlarla dansettiğini görürsünüz. Sonra ... O rüzgarlarla danseden çiçekler, bazen manasız kaprislerle, yanlış anlamalarla, hoyrat fırtınalarla örselenip, yeniden insan ruhuna dökülür ve bu kez acının tohumları olur aşkın çiçekleri. Zakkum yeşili çiçekler halinde büyüyüp, içinizi yakıp kavurur. Aşka lanet eder, unutmaya çalışır, acıyı öldürebilmek için aşkıda öldürmeye uğraşırsınız. Ve "unuttukça bir şeyler eksilir" sizden. Acıdan kurtulabilmek için eksilmeye bile razı gelirsiniz (...) Zamanla, hayatın geniş bir bahçe olduğunu, yalnızca sevincin yada yalnızca acının çiçeklerini değil, kaçınılmaz olarak hepini birden içinde barındırdığını, çiçeklerin bir kısmından vazgeçmenin bahçenin bütününden vazgeçmek olduğunu anlar, bahçeyi bütünüyle seversiniz...
SEVMEK “Delilerle sır boncuğu dizebilmek,”Sevmek; Her çirkinlikte bile bir güzellik görebilmektir!..
* * *Sevmek; Köroğlu’ nun kır atına binmek, Sevmek; Dünyaya kafa tutabilmektir!..
* * *Sevmek; Kah bulutların üzerinde gezinmek, Sevmek; Kah yeryüzünde sürünmektir!..
* * *Sevmek;“Yetti gayri” dememek, Sevmek; Yorulmak nedir?.. Usanmak nedir?.. Bilmemektir!..
* * *Sevmek; Aşkın nârında yanabilmek,Sevmek; Yandıkça “insan” olunduğunun farkına varabilmektir!..
* * *Sevmek; Gerektiğinde nefsine “dur” diyebilmek,Sevmek; Her şeyden önce gururunu yenebilmektir!..
* * *Sevmek; Her karara saygı gösterebilmek,Sevmek; Neden ne olursa olsun, kin beslememek, nefret etmemektir!..
* * *Sevmek;İncinsen de, kırılsan da asla küsmemek, Sevmek; Sanki hiçbir şey olmamışçasına, çarpıp gittiğin kapıdan dönebilmektir!..
* * *Sevmek; Konuşmadan anlaşabilmek, Sevmek; Soğuk kış gününde paylaşabilmektir bir tek gocuğu,
* * *Sevmek; Nefes alabilmek, Velhasılı sevmek; Yaşatabilmektir içindeki çocuğu!..
Bazı duygular vardır anlatılamaz , anlaşılır sadece. Sevenin sevdiğini bilmesi kadar ; Sevilende anlar sevildiğini. Sevgi her zaman belirli kelimelerle söylenmez. Çoğu defa bir bakış yeter de artar bile... Yeryüzünde hiçbir kuvvet insanoğlunu sevme hakkından alıkoyamaz. Sevmek çoğu zaman var olmaktır . Sonunda bizi yok olmaya götürse bile . Ben şimdi varım ve seni sevmek hakkımı kullanıyorum . Sen bile buna karşı koyamazsın . Sana gelinceye kadar sonu gelmez bir arayıştı sevgilerim . Bir zaman başkalarında aradım seni , başka yüzlerde , başka ellerde aradım . Aldandım , fakat birgün seni bulmak ümidini kaybetmedim . Nasıl olsa gelecektin birgün . Ve işte geldinde ! Bana tatmadığım üzünleri tattırmağa , bilmediğim kederleri öğretmeye geldin . Acıdan yana ne kalmışsa yaşamadığım hepsini bir bir sen yaşatacaksın bana . Birgün yaşamanın gereksizliğini de senden öğreneceğim . Bu selin akışını hiçbirşey durduramaz artık . Ummadığım ve ummadığın bir anda çıktın karşıma coşkun ırmaklar gibi , amanız seller gibi geldin , mutlaka yıkarak ve benden birçok şeyleri beraberinde sürükleyerek gideceksin.İşte o zaman yoklukların en dayanılmazı ile karşı karşıya kalacağım . Ergeç gideceksin ; beni anlayamadan , beni sevemeden gideceksin . Yalnız bir içkırıklığı kalacak senden , tesellisiz bir hüzün kalacak . Yıllardır aradığım sendin , ama sen gittikten sonra başkasını aramayacağım . Gelmeyecek bile olsan , ömrümün sonuna kadar arardım seni .Ama geldin bir kere; ister bilerek gelmiş ol , ister bilmeden ... Geldin ya ! Şimdi herşey güzel seninle . Yürümenin konuşmanın , nefes almanın bir başka anlamı var artık. Sen varsın ya her şey bambaşka gözlerimde... Herkesin içinde sabırlı bir tohum gibi kendi kozasında saklı duran bir aşk yatar, birgün bir güneş parlar, bir yağmur düşer ve tohumun çatlayıp çiçekler açtığını, ruhumuzun rengarenk bir ağaç gibi rüzgarlarla dansettiğini görürsünüz. Sonra ... O rüzgarlarla danseden çiçekler, bazen manasız kaprislerle, yanlış anlamalarla, hoyrat fırtınalarla örselenip, yeniden insan ruhuna dökülür ve bu kez acının tohumları olur aşkın çiçekleri. Zakkum yeşili çiçekler halinde büyüyüp, içinizi yakıp kavurur. Aşka lanet eder, unutmaya çalışır, acıyı öldürebilmek için aşkıda öldürmeye uğraşırsınız. Ve "unuttukça bir şeyler eksilir" sizden. Acıdan kurtulabilmek için eksilmeye bile razı gelirsiniz (...) Zamanla, hayatın geniş bir bahçe olduğunu, yalnızca sevincin yada yalnızca acının çiçeklerini değil, kaçınılmaz olarak hepini birden içinde barındırdığını, çiçeklerin bir kısmından vazgeçmenin bahçenin bütününden vazgeçmek olduğunu anlar, bahçeyi bütünüyle seversiniz...
SEVMEK “Delilerle sır boncuğu dizebilmek,”Sevmek; Her çirkinlikte bile bir güzellik görebilmektir!..
* * *Sevmek; Köroğlu’ nun kır atına binmek, Sevmek; Dünyaya kafa tutabilmektir!..
* * *Sevmek; Kah bulutların üzerinde gezinmek, Sevmek; Kah yeryüzünde sürünmektir!..
* * *Sevmek;“Yetti gayri” dememek, Sevmek; Yorulmak nedir?.. Usanmak nedir?.. Bilmemektir!..
* * *Sevmek; Aşkın nârında yanabilmek,Sevmek; Yandıkça “insan” olunduğunun farkına varabilmektir!..
* * *Sevmek; Gerektiğinde nefsine “dur” diyebilmek,Sevmek; Her şeyden önce gururunu yenebilmektir!..
* * *Sevmek; Her karara saygı gösterebilmek,Sevmek; Neden ne olursa olsun, kin beslememek, nefret etmemektir!..
* * *Sevmek;İncinsen de, kırılsan da asla küsmemek, Sevmek; Sanki hiçbir şey olmamışçasına, çarpıp gittiğin kapıdan dönebilmektir!..
* * *Sevmek; Konuşmadan anlaşabilmek, Sevmek; Soğuk kış gününde paylaşabilmektir bir tek gocuğu,
* * *Sevmek; Nefes alabilmek, Velhasılı sevmek; Yaşatabilmektir içindeki çocuğu!..
