S
Bazı kişiler çocuklar gibi dövüştükleri vakit Kur’an’ı siper eder, başına gelen darbe Kur’an’a geldiği için muannid hasımlara ve tartıştığımız kişlere karşı siper olarak kullanılmamalı.
Ben çeşitli insanlar gördüm. Kendi cemaatine veya fikrine bir eleştiri geldiğinde ,bilgisizliğini örtbas etme veya üstün geleme ve galip gelme gayreti ile mücazefe denilen söze yalan katma ve mübağlağa denilen meseleyi abartma mesleğini -bilerek veya bilmeyerek- kullanarak Ayet ve Hadisleri kendi tarafgirane hisleri ile tevil ederek, "mana budur, ayetin ve hadisin murad ettiği mana burda, geliniz alınız " dercesine hataya düşüyor. Pek çok fitne kapısını gösteriyor. Üstelik o tarafgirane hislerini akletme ile iltibas ederek dalalete düşüyor ve düşürüyor. Nizaya sebebiyet veriyor. Üstelik onun karşı cenahında mübarezeye tutuştuğu zat dahi onunla aynı meslekte gidiyor. Hem de onu Kur'an'ı kendi kafasına göre yorumlamakla itham ederek yine, kendi meselesinin ıspatı için başka ve kendi tarafgir hisleri ile tevil ettiği ayetleri manalandırıyor. Üstelik; bu tevil değil, Allah'ın ayette murad ettiği mana böyle,diyor.
Bundan zararı - şüphesiz-Kur'an görüyor.Yani; döğüştükleri vakit Kur’an’ı siper ederek, başına gelen darbelerin Kur’an’a gelmesine sebebiyet veriyor. Çoklarını ürkütüp, karanlıklara itiveriyor.
Ayrıca ayetle delil getirmek gerektiği söyleniyor.Tabiki öyle. Lakin, "bu ayet filan meseleye delildir", dendiğinde her zaman delil olmadığını,mütekellimin kendi yorumlarını katarak, tarafgirane, söylediklerini haklı çıkarma uğruna çoğu zaman mücazefe ve mübağlağa ederek hata ettiğine şahit oluyoruz. Bu yüzden bu hatadan kendimizi korumak için, kendi aciz fikrimize ayetlerin ibarelerini katamamalıyız. Ancak, ilimde derinlik sahibi olanların, ayetleri tevil etmesi ile ortaya çıkan delilleri kullanmaya hakkımız olduğuna inanıyorum. Ayetten iktibas,delildir. Bir damla su kaynağını hatırlatır. Ayetin hak olan bir manasını yazımızda kullanmak ayet olduğunu yada ayetten iktibas olduğunu belirtmesek de yeterli bir delildir. Gerisi karinin bilgisine ve izanına hatta idrakine kalır.
Burdan çıkan kusur yazanın değil okuyucunundur.
Selam ve dua ile
Ben çeşitli insanlar gördüm. Kendi cemaatine veya fikrine bir eleştiri geldiğinde ,bilgisizliğini örtbas etme veya üstün geleme ve galip gelme gayreti ile mücazefe denilen söze yalan katma ve mübağlağa denilen meseleyi abartma mesleğini -bilerek veya bilmeyerek- kullanarak Ayet ve Hadisleri kendi tarafgirane hisleri ile tevil ederek, "mana budur, ayetin ve hadisin murad ettiği mana burda, geliniz alınız " dercesine hataya düşüyor. Pek çok fitne kapısını gösteriyor. Üstelik o tarafgirane hislerini akletme ile iltibas ederek dalalete düşüyor ve düşürüyor. Nizaya sebebiyet veriyor. Üstelik onun karşı cenahında mübarezeye tutuştuğu zat dahi onunla aynı meslekte gidiyor. Hem de onu Kur'an'ı kendi kafasına göre yorumlamakla itham ederek yine, kendi meselesinin ıspatı için başka ve kendi tarafgir hisleri ile tevil ettiği ayetleri manalandırıyor. Üstelik; bu tevil değil, Allah'ın ayette murad ettiği mana böyle,diyor.
Bundan zararı - şüphesiz-Kur'an görüyor.Yani; döğüştükleri vakit Kur’an’ı siper ederek, başına gelen darbelerin Kur’an’a gelmesine sebebiyet veriyor. Çoklarını ürkütüp, karanlıklara itiveriyor.
Ayrıca ayetle delil getirmek gerektiği söyleniyor.Tabiki öyle. Lakin, "bu ayet filan meseleye delildir", dendiğinde her zaman delil olmadığını,mütekellimin kendi yorumlarını katarak, tarafgirane, söylediklerini haklı çıkarma uğruna çoğu zaman mücazefe ve mübağlağa ederek hata ettiğine şahit oluyoruz. Bu yüzden bu hatadan kendimizi korumak için, kendi aciz fikrimize ayetlerin ibarelerini katamamalıyız. Ancak, ilimde derinlik sahibi olanların, ayetleri tevil etmesi ile ortaya çıkan delilleri kullanmaya hakkımız olduğuna inanıyorum. Ayetten iktibas,delildir. Bir damla su kaynağını hatırlatır. Ayetin hak olan bir manasını yazımızda kullanmak ayet olduğunu yada ayetten iktibas olduğunu belirtmesek de yeterli bir delildir. Gerisi karinin bilgisine ve izanına hatta idrakine kalır.
Burdan çıkan kusur yazanın değil okuyucunundur.
Selam ve dua ile