ozkanalbay
New member
30 Nisan 2006 günlü Hürriyet’in Ankara ekinde, Sayın Yalçın Bayer’in köşesinde okuduğumuz haber sabrımızı taşırmıştır. Artık yeter diyor ve bütün dilseverleri, kendi ülkemizde bizi konuk durumuna düşürenlere tepki vermeye çağırıyoruz. Bu, yurttaşlık sorumluluğumuzdur, dilseverlikle yurtseverlik arasındaki bağ unutulmamalıdır!
Önce “Türk”ü, “Turk, Turc, Turca”, Ankara’yı “Angora”, “Anadolu”yu “Anatolia” yaptılar; yeterince tepki vermedik. Şimdi “Migros”un adı “Ankamall” oluyormuş. “Migros”a bile alışamamıştık ki, alıştığımızı sananlar bir adım daha atıyorlar. Bu ne cesaret, bu gücü kimden, nereden alıyorlar?
Ülkemizi yabancı adlarla kirletenlerin başını Türk üreticinin, mühendisin, işletmecinin, girişimcinin çekmesi çok acıdır. Türk üreticinin kendi emeğini Türkçeyle adlandıramaması hem acı, hem de utanç verici bir bilinçsizlik örneğidir. Artık ürettiği giysiye, şekere, tatlıya; içinde yaşadığı işyerine; işlettiği lokantaya, çayevine, otele, alışveriş merkezine Türkçe ad bulamayanların yurt ve dil sevgisinden kuşkulanır olduk.
Ne demek “Ankamall?” Sağduyudan yoksun, hangi bilincin ürünü? Atatürk’ün devrimlerin ışığını parlattığı Ankaramızın adını, anlamını kirletmek nasıl bir anlayıştır? Zaten her köşesi kirletilerek Ankara, Ankara olmaktan çıkarılma noktasına gelmiştir! İşte, Ankara’dan işyeri adları: Bianco Rosso, Chiken Last Stop, Mezzaluna, Cakeland ve yüzlercesi…
Niçin, “merkez”ler “center”e, “kargo”lar “cargo”ya, “şov”lar “show”a, “ekstra”lar “extra”ya, “kulüp”ler “clup”a… dönüştü? Yasayla korunan Harf Devrimi çiğnenirken, niçin cumhuriyet savcıları onlarca tabelayı göremez oldu? Yıllardır haykırıyoruz ve sesimizi duyan tek cumhuriyet savcısı çıkmamasına şaşırıyoruz!
Türkçe, bağımsızlığımızın simgesidir; “ses bayrağımız”dır; ulusal kimliğimizdir. Dilimiz sözcük sözcük çiğnenirken, Ankaramızın adını bozan “Ankamall” sözcüğüne ve tüm yabancı adlara artık katlanamayacağımızı belirtiyor; yıllardır ürününe, işyerine yabancı ad koyanlara karşı verdiğimiz savaşımı, cumhuriyet savcılarının görmesini, duymasını diliyor; bu savaşımın arkasını bırakmayacağımızı kamuoyuna duyuruyoruz!
Sevgi Özel
Dil Derneği Başkanı
Önce “Türk”ü, “Turk, Turc, Turca”, Ankara’yı “Angora”, “Anadolu”yu “Anatolia” yaptılar; yeterince tepki vermedik. Şimdi “Migros”un adı “Ankamall” oluyormuş. “Migros”a bile alışamamıştık ki, alıştığımızı sananlar bir adım daha atıyorlar. Bu ne cesaret, bu gücü kimden, nereden alıyorlar?
Ülkemizi yabancı adlarla kirletenlerin başını Türk üreticinin, mühendisin, işletmecinin, girişimcinin çekmesi çok acıdır. Türk üreticinin kendi emeğini Türkçeyle adlandıramaması hem acı, hem de utanç verici bir bilinçsizlik örneğidir. Artık ürettiği giysiye, şekere, tatlıya; içinde yaşadığı işyerine; işlettiği lokantaya, çayevine, otele, alışveriş merkezine Türkçe ad bulamayanların yurt ve dil sevgisinden kuşkulanır olduk.
Ne demek “Ankamall?” Sağduyudan yoksun, hangi bilincin ürünü? Atatürk’ün devrimlerin ışığını parlattığı Ankaramızın adını, anlamını kirletmek nasıl bir anlayıştır? Zaten her köşesi kirletilerek Ankara, Ankara olmaktan çıkarılma noktasına gelmiştir! İşte, Ankara’dan işyeri adları: Bianco Rosso, Chiken Last Stop, Mezzaluna, Cakeland ve yüzlercesi…
Niçin, “merkez”ler “center”e, “kargo”lar “cargo”ya, “şov”lar “show”a, “ekstra”lar “extra”ya, “kulüp”ler “clup”a… dönüştü? Yasayla korunan Harf Devrimi çiğnenirken, niçin cumhuriyet savcıları onlarca tabelayı göremez oldu? Yıllardır haykırıyoruz ve sesimizi duyan tek cumhuriyet savcısı çıkmamasına şaşırıyoruz!
Türkçe, bağımsızlığımızın simgesidir; “ses bayrağımız”dır; ulusal kimliğimizdir. Dilimiz sözcük sözcük çiğnenirken, Ankaramızın adını bozan “Ankamall” sözcüğüne ve tüm yabancı adlara artık katlanamayacağımızı belirtiyor; yıllardır ürününe, işyerine yabancı ad koyanlara karşı verdiğimiz savaşımı, cumhuriyet savcılarının görmesini, duymasını diliyor; bu savaşımın arkasını bırakmayacağımızı kamuoyuna duyuruyoruz!
Sevgi Özel
Dil Derneği Başkanı