nurullah_01
New member
Bediüzzaman Hazretleri anlatiyor ;
" Bir zamanlar Eskisehir hapishanesinin penceresinde oturmuştum.
Karşıdaki lisenin genç kızları, okulun avlusunda gülerek raks ediyorlardı.
Onları, o yabancı cennetlerinde cehennem hurileri hükmünde gördüm.
Birden elli sene sonraki halleri bana göründü.
Yani geçmişi gösteren sinemalar gibi, manevi ve hayali bir sinemada onların gelecekteki hayallerini seyrettim.
Onların sevinçleri eleme, gülmeleri ağlamaya dönmüştü.
O gülen altmış kızdan ellisi toprak olmuş, kabirde azap çekiyordu.
On taneside yetmiş yaşına gelmiş, çirkinleşmişti.
Fakat, en yakinlari dahil herkez hayatlarini sefil bir şekilde yaşamış oldukları için onlara adeta tiksinerek, nefretle bakıyorlardı.
Belki de onlarda kendi hallerini görüyolardi. Ben onlara ağladim.
" Bir zamanlar Eskisehir hapishanesinin penceresinde oturmuştum.
Karşıdaki lisenin genç kızları, okulun avlusunda gülerek raks ediyorlardı.
Onları, o yabancı cennetlerinde cehennem hurileri hükmünde gördüm.
Birden elli sene sonraki halleri bana göründü.
Yani geçmişi gösteren sinemalar gibi, manevi ve hayali bir sinemada onların gelecekteki hayallerini seyrettim.
Onların sevinçleri eleme, gülmeleri ağlamaya dönmüştü.
O gülen altmış kızdan ellisi toprak olmuş, kabirde azap çekiyordu.
On taneside yetmiş yaşına gelmiş, çirkinleşmişti.
Fakat, en yakinlari dahil herkez hayatlarini sefil bir şekilde yaşamış oldukları için onlara adeta tiksinerek, nefretle bakıyorlardı.
Belki de onlarda kendi hallerini görüyolardi. Ben onlara ağladim.