Resulullah'ın (s.a.v.) ağlaması
--------------------------------------------------------------------------------
Resulullah (s.a.v) bir gece zevcesi Ümmü Seleme´nin evinde idi. Gece yarisi uykudan kalkip evin karanlik bir kösesinde dua ve aglamakla (ALLAH´a yalvarip yakarmakla) mesgul oldu. Ümmü Seleme, Resulullah (s.a.v)´i yataginda görmeyince kalkip onu aramaya koyuldu. Bir de bakti ki Resulullah (s.a.v) evin karanlik bir kösesinde durup ellerini göge kaldirmis, aglayarak ALLAH´a söyle yalvarip yakariyor:
- "ALLAH´im! Bagisladigin nimetleri benden esirgeme. Beni, düsmanlarin bana gülmek vesilesi kilma, kiskançlari bana musallat etme. ALLAH´im!Beni onlardan kurtardigin kötülük ve çirkinliklere geri çevirme. ALLAH´im! Beni hiçbir zaman ve hiçbir an kendi basima birakma; kendin beni her seyden ve her afetten (beladan) koru."
Ümmü Seleme Resulullah (s.a.v)´in bu durumunu görünce aglayarak kendi yerine döndü. Resulullah (s.a.v) Ümmü Seleme´nin aglama sesini duyunca, ona dogru gidip aglamasinin sebebini sordu. Ümmü Seleme söyle dedi:
- "Ya Resulellah! Senin aglaman beni aglatti. Sen neden agliyorsun? Siz ALLAH katinda olan onca büyük makam ve yakinliginiza ragmen ALLAH´tan böyle korkuyorsunuz, ALLAH´tan bir an bile sizi kendi basiniza birakmamasini istiyorsunuz, o halde vay bizim halimize!"
Resulullah (s.a.v) onun sözüne karsilik söyle buyurdular:
- "Nasil korkmayayim, nasil aglamayayim, nasil kendi akibetimden korkmayayim, nasil kendi makam ve mevkime güveneyim! Oysaki ALLAH Teala, Hz. Yunus´u bir an kendi haline birakti ve onun basina gelmemesi gereken sey geldi!"
--------------------------------------------------------------------------------
Resulullah (s.a.v) bir gece zevcesi Ümmü Seleme´nin evinde idi. Gece yarisi uykudan kalkip evin karanlik bir kösesinde dua ve aglamakla (ALLAH´a yalvarip yakarmakla) mesgul oldu. Ümmü Seleme, Resulullah (s.a.v)´i yataginda görmeyince kalkip onu aramaya koyuldu. Bir de bakti ki Resulullah (s.a.v) evin karanlik bir kösesinde durup ellerini göge kaldirmis, aglayarak ALLAH´a söyle yalvarip yakariyor:
- "ALLAH´im! Bagisladigin nimetleri benden esirgeme. Beni, düsmanlarin bana gülmek vesilesi kilma, kiskançlari bana musallat etme. ALLAH´im!Beni onlardan kurtardigin kötülük ve çirkinliklere geri çevirme. ALLAH´im! Beni hiçbir zaman ve hiçbir an kendi basima birakma; kendin beni her seyden ve her afetten (beladan) koru."
Ümmü Seleme Resulullah (s.a.v)´in bu durumunu görünce aglayarak kendi yerine döndü. Resulullah (s.a.v) Ümmü Seleme´nin aglama sesini duyunca, ona dogru gidip aglamasinin sebebini sordu. Ümmü Seleme söyle dedi:
- "Ya Resulellah! Senin aglaman beni aglatti. Sen neden agliyorsun? Siz ALLAH katinda olan onca büyük makam ve yakinliginiza ragmen ALLAH´tan böyle korkuyorsunuz, ALLAH´tan bir an bile sizi kendi basiniza birakmamasini istiyorsunuz, o halde vay bizim halimize!"
Resulullah (s.a.v) onun sözüne karsilik söyle buyurdular:
- "Nasil korkmayayim, nasil aglamayayim, nasil kendi akibetimden korkmayayim, nasil kendi makam ve mevkime güveneyim! Oysaki ALLAH Teala, Hz. Yunus´u bir an kendi haline birakti ve onun basina gelmemesi gereken sey geldi!"