Adem, Rabbinden bir takım kelimeler aldı ve Allah, derhal onun tövbesini kabul etti” (Bakara 37. Ayet).
"Fetelakka Ademü min Rabbihi kelimatin fetabe aleyhi innehü hüvettevvabürrahiym."
1- İbn-i Abbas Resulullah (saa)’a sordu ki: “Ey Resulullah, Adem Rabbinden hangi kelimeler ile yalvardı da, Allah onun tövbesini kabul etti?” Resulullah (saa) şöyle buyurdu: “Adem; Muhammed, Ali, Fatıma, Hasan ve Hüseyin hakkı için tövbesinin kabul edilmesini yalvardı ve kabul edildi.”
اخرجه الفقيه ابن المغازلي في المناقب ص 59 ح 89
القندوزي الحنفي في ينابيع المودة (ص239).
جلال الدين السيوطي في الدر المنثور في التفسير بالمأثورج 1/ ص 60
http://www.al-eman.com/Islamlib/viewchp.asp?BID=248&CID=13#s2
Kaynak:
Celaleddin es-Suyuti “ed-Derr’ül Mensur” C.1, S.60-61 Beyrut Bas.
Menakıb-ı Meğazeli s.59, Hadis No: 89
El-Müttaki el-Hindi “Kenz’ul Ummal” C.1, S.234; Müntahab’ul Kenz. C.1,S.419
El-Münavi eş-Şafii el-Kahiri “İthaf’üs Sail bima Lifatime Minel Menakıb vel-Fedail” S.76, Mektebet’ül Kuran Kahire Bas.
Abdül Aziz eş-Şinavi “Seyyidat Nisa Ehlil Cenneh” S.159, Mektebet’üt Teras el-İslamiyye -Kahire Bas.
Ed-Deylemi “Firdevs’il Ahbar” C.3, S.151, Hadis No: 4409 Beyrut Bas.
Siret’ül Halebi C.1, S.219 Mısır Bas.
El-Muin el-Kaşifi “Mearic’ün Nübüvve” S.9, Hint Bas.
Âmirtesri “Ercah’ul Metalib” S.320, Lahur bas.
Hüseyin eş-Şâkiri “Ali Fil-Kitâb ves-Sünne” C.1, S.363
Enis Emir'in "Fazilet-i Ehl-i Beyt-i Resulullah" s.415
Es-Seyyid Haşim el-Behrani “Gayet’ül Meram” S.393
2- Ömer diyor ki: Adem dedi ki: “Allahım, Muhammed ve âli Muhammed hakkı için senden beni bağışlamanı istiyorum.”
قال عمر بن الخطاب قال آدم "الهم إني أسئلك بحق محمد وآل محمد اغفرلي
Kaynak:
Tefsir’ül Levami C.1, S.215 Lahur Bas.
el-Beyhaki “Delail’ün Nübüvve” C.5, S.89 Dar’ül Fikir Beyrut Bas.
3- İmam Cafer es-Sadık aleyhisselam nakleder ki; Adem aleyhisselam ile Hz. Havva (sa) cennette dururlar iken Cebrail aleyhisselam gelip, Adem (as)'in elinden tuttu. Dolaştırmaya başladı. Bir köşke geldiler, kerpiçleri altından ve gümüşten, pencereleri yeşil zümrütten olup, içerisinde kızıl yakuttan bir taht vardı. Taht üzerinde iki küpe, boynunda nurdan bir gerdanlık var idi. Adem (as) onu görüp hüsn-i cemaline ve güzel görünüşüne hayran oldu. Hurilerin güzelliğini unuttu. Bu güzelliğe hayran oldu ve sonra şöyle sordu:
"Ya Rabbi, bu suret kimindir?"
Hitap geldi ki: "Habibimin kızı Fatimet'üz Zehra'nın suretidir. Başında olan taç, babasının nurudur, boynundaki gerdanlık kocası İmam-ı Ali'nin misalidir, kulaklarındaki iki küpe de, iki oğlu Hasan ve Hüseyin'in misalidir."
Sonra Cebrail aleyhisselam ona: Yukarıya bak, dedi. Adem (as) başını kaldırdı, beş kapı gördü. Beşi de açık idi. Her birininin üzerine ikişer kelime yazılmış idi. En üsttekinin üzerinde: "Enel Mahmud ve hâzâ Muhammed" (Mahmud benim, bu da Muhammed'dir) yazılı idi. İkincide: "Enel A'la ve hâzâ Ali" (A'la/en yüce benim, bu da Ali'dir), üçüncüde: "Enel Fâtir ve hâzihi Fatima" (Fatır olan benim, bu da Fatıma'dır), dördüncüde: "Enel Muhsin ve hâzâ Hasan" (Muhsin benim, bu da Hasan'dır), beşincide: "Minel ihsân ve hâzâ Hüseyin" (İhsan bendendir, bu da Hüseyin'dir) yazılı idi.
Cebrail (as) Adem'e buyurdu ki: "Ey Adem, bu kelimeleri ve bu isimleri iyi ezberle ve hiç unutma. Bir zaman gelir ki sana lazım olur. Bu isimlere muhtaç olursun."
Bir zaman geldi ki Adem (as) cennetten çıkarıldı, üçyüz yıl devamlı ağladı. Bir gün gaipten bir ses gelip bu isimleri hatırlattı. O zaman Adem (as) ellerini kaldırıp şöyle dua etti:
"Ey Mahmud, ey Aliyyül A'la, ey Fâtır, ey Muhsin ve ey Minkel İhsan, Muhammed (saa) hürmeti için, Ali hürmeti için, Fatımâ hürmeti için, Hasan hürmeti için ve Hüseyin hürmeti için beni affet ve tövbemi kabul eyle"
O zaman Hak Teâlâ buyurdu ki: "Ey Adem, bu beş kimsenin hürmeti için kıyamete kadar gelecek olan evladının günahlarının affını isteseydin bu saydığın isimlerin hatırı için af ederdim"
عن الإمام جعفر الصادق رحمه الله في قوله تعالى ( فتلقى آدم من ربه كلمات )(البقرة 37) كان آدم وحواء في الجنة جالسين ، فجاءهما جبريل وأتى بهما إلى قصر من ذهب وفضة ، شرفاته من زمرد أخضر ، فيه سرير من ياقوتة حمراء ، وعلى السرير قبة من نور ، فيها صورة على رأسها تاج ، وفي أذنيها قرطان من لؤلؤ ، وفي عنقها طوق من نور ، فتعجب آدم من حسنها حتى نسي حسن حواء ، فقال : ما هذه الصورة ؟ قال : فاطمة والتاج أبوها ، والطوق زوجها ، والقرطان الحسن والحسين . فرفع آدم رأسه إلى القبة فوجد خمسة أسماء مكتوبة من نور : أنا المحمود وهذا محمد ، وأنا الأعلى وهذا علي ، وأنا الفاطر وهذه فاطمة ، وأنا المحسن وهذا الحسن ، ومني الإحسان وهذا الحسين ، فقال جبريل : يا آدم احفظ هذه الأسماء فإنك تحتاج إليها ، فلما هبط آدم إلى الأرض بكى ثلاثمائة عام ، ثم دعا بهذه الأسماء ، فقال : بحق محمد وعلي وفاطمة والحسن والحسين يا محمود يا أعلى يا فاطر يا محسن اغفر لي وتقبل توبتي . فأوحى الله تعالى إليه : لو سألتني في جميع ذنوب ذريتك لغفرت لهم جميعا .
الفاضل المعاصر محمد خير المقداد في ( مختصر المحاسن المجتمعة في فضائل الخلفاء الأربعة للعلامة الصفوري ) ( ص 194 ط دار ابن كثير - دمشق وبيروت )
عبد الرحمن الصفوري الشافعي المتوفى سن 884 قي نزهة المجالس ج 2 ص 186
العلامة المولى معين الكاشفي عن الصادق أيضاً في (معارج النبوة) ص9
السيد المرعشي في شرح إحقاق الحق ج 26 - ص 265-266
Kaynaklar:
Muinuddin Muhammed Emin Hirevi "Mearic'ün Nübüvve (Altıparmak Peygamberler Tarihi) S.224
es-Safvari “Muhtasa el-Mehasin el-Müctemia fi fedail Hulefa ül Arbaa” s.194 Dimaşk ve Beyrut Bas.
et-Tüsteri el-Meraşi “Şerh-i İhkak’ul Hak” c.26, s.265
Abdurrahman es-Safvari eş-Şafii "Nezhet'ül Mecalis" C.2, S.186
"Fetelakka Ademü min Rabbihi kelimatin fetabe aleyhi innehü hüvettevvabürrahiym."
1- İbn-i Abbas Resulullah (saa)’a sordu ki: “Ey Resulullah, Adem Rabbinden hangi kelimeler ile yalvardı da, Allah onun tövbesini kabul etti?” Resulullah (saa) şöyle buyurdu: “Adem; Muhammed, Ali, Fatıma, Hasan ve Hüseyin hakkı için tövbesinin kabul edilmesini yalvardı ve kabul edildi.”
اخرجه الفقيه ابن المغازلي في المناقب ص 59 ح 89
القندوزي الحنفي في ينابيع المودة (ص239).
جلال الدين السيوطي في الدر المنثور في التفسير بالمأثورج 1/ ص 60
http://www.al-eman.com/Islamlib/viewchp.asp?BID=248&CID=13#s2
Kaynak:
Celaleddin es-Suyuti “ed-Derr’ül Mensur” C.1, S.60-61 Beyrut Bas.
Menakıb-ı Meğazeli s.59, Hadis No: 89
El-Müttaki el-Hindi “Kenz’ul Ummal” C.1, S.234; Müntahab’ul Kenz. C.1,S.419
El-Münavi eş-Şafii el-Kahiri “İthaf’üs Sail bima Lifatime Minel Menakıb vel-Fedail” S.76, Mektebet’ül Kuran Kahire Bas.
Abdül Aziz eş-Şinavi “Seyyidat Nisa Ehlil Cenneh” S.159, Mektebet’üt Teras el-İslamiyye -Kahire Bas.
Ed-Deylemi “Firdevs’il Ahbar” C.3, S.151, Hadis No: 4409 Beyrut Bas.
Siret’ül Halebi C.1, S.219 Mısır Bas.
El-Muin el-Kaşifi “Mearic’ün Nübüvve” S.9, Hint Bas.
Âmirtesri “Ercah’ul Metalib” S.320, Lahur bas.
Hüseyin eş-Şâkiri “Ali Fil-Kitâb ves-Sünne” C.1, S.363
Enis Emir'in "Fazilet-i Ehl-i Beyt-i Resulullah" s.415
Es-Seyyid Haşim el-Behrani “Gayet’ül Meram” S.393
2- Ömer diyor ki: Adem dedi ki: “Allahım, Muhammed ve âli Muhammed hakkı için senden beni bağışlamanı istiyorum.”
قال عمر بن الخطاب قال آدم "الهم إني أسئلك بحق محمد وآل محمد اغفرلي
Kaynak:
Tefsir’ül Levami C.1, S.215 Lahur Bas.
el-Beyhaki “Delail’ün Nübüvve” C.5, S.89 Dar’ül Fikir Beyrut Bas.
3- İmam Cafer es-Sadık aleyhisselam nakleder ki; Adem aleyhisselam ile Hz. Havva (sa) cennette dururlar iken Cebrail aleyhisselam gelip, Adem (as)'in elinden tuttu. Dolaştırmaya başladı. Bir köşke geldiler, kerpiçleri altından ve gümüşten, pencereleri yeşil zümrütten olup, içerisinde kızıl yakuttan bir taht vardı. Taht üzerinde iki küpe, boynunda nurdan bir gerdanlık var idi. Adem (as) onu görüp hüsn-i cemaline ve güzel görünüşüne hayran oldu. Hurilerin güzelliğini unuttu. Bu güzelliğe hayran oldu ve sonra şöyle sordu:
"Ya Rabbi, bu suret kimindir?"
Hitap geldi ki: "Habibimin kızı Fatimet'üz Zehra'nın suretidir. Başında olan taç, babasının nurudur, boynundaki gerdanlık kocası İmam-ı Ali'nin misalidir, kulaklarındaki iki küpe de, iki oğlu Hasan ve Hüseyin'in misalidir."
Sonra Cebrail aleyhisselam ona: Yukarıya bak, dedi. Adem (as) başını kaldırdı, beş kapı gördü. Beşi de açık idi. Her birininin üzerine ikişer kelime yazılmış idi. En üsttekinin üzerinde: "Enel Mahmud ve hâzâ Muhammed" (Mahmud benim, bu da Muhammed'dir) yazılı idi. İkincide: "Enel A'la ve hâzâ Ali" (A'la/en yüce benim, bu da Ali'dir), üçüncüde: "Enel Fâtir ve hâzihi Fatima" (Fatır olan benim, bu da Fatıma'dır), dördüncüde: "Enel Muhsin ve hâzâ Hasan" (Muhsin benim, bu da Hasan'dır), beşincide: "Minel ihsân ve hâzâ Hüseyin" (İhsan bendendir, bu da Hüseyin'dir) yazılı idi.
Cebrail (as) Adem'e buyurdu ki: "Ey Adem, bu kelimeleri ve bu isimleri iyi ezberle ve hiç unutma. Bir zaman gelir ki sana lazım olur. Bu isimlere muhtaç olursun."
Bir zaman geldi ki Adem (as) cennetten çıkarıldı, üçyüz yıl devamlı ağladı. Bir gün gaipten bir ses gelip bu isimleri hatırlattı. O zaman Adem (as) ellerini kaldırıp şöyle dua etti:
"Ey Mahmud, ey Aliyyül A'la, ey Fâtır, ey Muhsin ve ey Minkel İhsan, Muhammed (saa) hürmeti için, Ali hürmeti için, Fatımâ hürmeti için, Hasan hürmeti için ve Hüseyin hürmeti için beni affet ve tövbemi kabul eyle"
O zaman Hak Teâlâ buyurdu ki: "Ey Adem, bu beş kimsenin hürmeti için kıyamete kadar gelecek olan evladının günahlarının affını isteseydin bu saydığın isimlerin hatırı için af ederdim"
عن الإمام جعفر الصادق رحمه الله في قوله تعالى ( فتلقى آدم من ربه كلمات )(البقرة 37) كان آدم وحواء في الجنة جالسين ، فجاءهما جبريل وأتى بهما إلى قصر من ذهب وفضة ، شرفاته من زمرد أخضر ، فيه سرير من ياقوتة حمراء ، وعلى السرير قبة من نور ، فيها صورة على رأسها تاج ، وفي أذنيها قرطان من لؤلؤ ، وفي عنقها طوق من نور ، فتعجب آدم من حسنها حتى نسي حسن حواء ، فقال : ما هذه الصورة ؟ قال : فاطمة والتاج أبوها ، والطوق زوجها ، والقرطان الحسن والحسين . فرفع آدم رأسه إلى القبة فوجد خمسة أسماء مكتوبة من نور : أنا المحمود وهذا محمد ، وأنا الأعلى وهذا علي ، وأنا الفاطر وهذه فاطمة ، وأنا المحسن وهذا الحسن ، ومني الإحسان وهذا الحسين ، فقال جبريل : يا آدم احفظ هذه الأسماء فإنك تحتاج إليها ، فلما هبط آدم إلى الأرض بكى ثلاثمائة عام ، ثم دعا بهذه الأسماء ، فقال : بحق محمد وعلي وفاطمة والحسن والحسين يا محمود يا أعلى يا فاطر يا محسن اغفر لي وتقبل توبتي . فأوحى الله تعالى إليه : لو سألتني في جميع ذنوب ذريتك لغفرت لهم جميعا .
الفاضل المعاصر محمد خير المقداد في ( مختصر المحاسن المجتمعة في فضائل الخلفاء الأربعة للعلامة الصفوري ) ( ص 194 ط دار ابن كثير - دمشق وبيروت )
عبد الرحمن الصفوري الشافعي المتوفى سن 884 قي نزهة المجالس ج 2 ص 186
العلامة المولى معين الكاشفي عن الصادق أيضاً في (معارج النبوة) ص9
السيد المرعشي في شرح إحقاق الحق ج 26 - ص 265-266
Kaynaklar:
Muinuddin Muhammed Emin Hirevi "Mearic'ün Nübüvve (Altıparmak Peygamberler Tarihi) S.224
es-Safvari “Muhtasa el-Mehasin el-Müctemia fi fedail Hulefa ül Arbaa” s.194 Dimaşk ve Beyrut Bas.
et-Tüsteri el-Meraşi “Şerh-i İhkak’ul Hak” c.26, s.265
Abdurrahman es-Safvari eş-Şafii "Nezhet'ül Mecalis" C.2, S.186